Jaco Geurts van het CDA roept in de Tweede Kamer dat er geen sprake kan zijn van inkrimping van de veestapel. Tegelijk is hij voor handelsverdragen met landen die het de Nederlandse boeren onmogelijk maken winstgevend te produceren.
Door Hans de Kort
De Nederlandse bio-industrie, de zogenaamde gangbare landbouw en veeteelt, produceert voor het grootste deel voor het buitenland. Hoe groot die productie is blijkt wel uit het feit dat Nederland, na de Verenigde Staten (VS), maar vóór Canada, de grootste exporteur van landbouwgoederen ter wereld is. Je hoeft er niet voor te hebben doorgeleerd om tot de conclusie te komen dat dit niet goed kan zijn.
Let wel: de VS en Canada zijn 237, respectievelijk 240, keer groter dan Nederland! Voor de beeldvorming: als je een tafelglobe voor je hebt staan met een diameter van 35 cm, kun je Nederland met gemak volledig bedekken met het topje van de pink.
Voor de veeteelt worden enorme hoeveelheden voer, zoals soja, geïmporteerd uit landen als Brazilië en de VS. Landen waar bij de productie van veevoer allerlei gifsoorten worden gebruikt die in Europa verboden zijn of waarvoor hier zeer strenge regels gelden. Landen ook die het met het dierenwelzijn niet zo nauw nemen. Daartegen kunnen de Nederlandse boeren, als het erop aankomt, amper concurreren.
Datzelfde geldt vanzelfsprekend ook voor landen als de Oekraïne waar ook nog eens geconcurreerd wordt met lage lonen. Het is niet te geloven dat we met dat land een associatieverdrag hebben afgesloten dat dit allemaal legaliseert. En als klap op de vuurpeil heeft het Europese Parlement ook nog eens handelsverdragen goedgekeurd met Canada (CETA) en met de zogenaamde Mercosurlanden (Venuzuela, Brazilie, Uruguay, Paraguay en Argentinië).
Wat het CETA betreft, krijgen ook VS bij ons een stevige voet tussen de deur door hoofdvestigingen, op papier, naar Canada te verplaatsen. Overigens vindt Tweede Kamerlid Jaco Geurts (CDA) dat Nederland zowel het CETA-vrijhandelsverdrag als het verdrag met de Mercosurlanden, moet goedkeuren. Handelsverdragen dus die, net als dat met de Oekraïne, buitengewoon nadelig zijn voor de Nederlandse boeren. Maar in talkshows en tijdens zijn ontmoetingen met diezelfde boeren huilt meneer Geurts tranen met tuiten over al het onrecht dat de boeren wordt aangedaan.
Ik hoop dat de Eerste en Tweede Kamer deze verdragen in de prullenbak doen belanden. Globalisering kan meer kapot maken dan je lief is.
Voor landbouw en veeteelt bestaat er maar één verantwoorde en aanvaardbare oplossing, en dat is grondgebondenheid. Geen uitputting meer van de bodem en al helemaal geen doodspuiten meer van de grond met chemicaliën en gier.
Wie nog meer wil weten over dit onderwerp verwijs ik, via de link http://nvlv.nl/index.asp?menu=01&id=2&id=117 naar een artikel over een proefschrift van onderzoeker Meino Smit, dat hij verdedigde aan de Wageningen Universiteit (WUR).
Een andere bijdrage, in dit geval van Jan Douwe van der Ploeg, emeritus hoogleraar rurale sociologie aan de WUR, is te vinden via https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/boerenfront-is-lang-niet-zo-eensgezind-als-het-lijkt~b44ec2ce/ .
Ik denk dat deze artikelen meer zeggen dan verwijzingen naar de bijbel en citaten van predikers en hoop dat de artikelen de lezers van Opinie in Salland inspireert tot zinnige afwegingen.
