Hans de Kort: Dadema, beste burgemeester van Nederland?

Het stellen van de vraag lijkt mij al een gotspe. Het winnen van de desbetreffende verkiezing zou meer het resultaat zijn van virtueel swaffelen, dan van goed onderzoek. Het woord swaffelen geeft trouwens prima aan wat hier aan de hand is. Hulde voor de uitvinder ervan.

Het zou erg interessant zijn als diegenen die deze verkiezing organiseren, ook zouden vermelden welke criteria zij hanteren. De eigenschappen openheid, transparantie, doortastendheid en participerend vermogen kunnen het niet zijn.

Enkele kenmerkende voorbeelden uit de tijd nadat Dadema in Raalte begon (2014) tot heden.

Openheid en transparantie

Onder zijn leiding hebben b&w in februari 2015, met toestemming van een raadsmeerderheid, het besluit genomen in beroep te gaan tegen de vrijspraak van ex-wethouder Haarman inzake de vuilstortaffaire. Dit gebeurde, met opgelegde geheimhouding, in een besloten vergadering.

Enkele weken later werd er, wederom met geheimhoudingsverplichting, tijdens een besloten vergadering, besloten om de voormalige huishoudschool te verkopen.

En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Dit alles bereikte zijn hoogtepunt enkele jaren geleden met het opstellen van een Protocol geheimhouding, dat op essentiële punten strijdig was met de wet Openbaarheid van bestuur (Wob). Die aanpassing zou het gemeentebestuur de gelegenheid bieden om nagenoeg álles onder de pet te houden. Gelukkig heeft een volhardende inwoner die onwettige regels terug gedraaid gekregen. Het bleek nog een heel karwei.

Doortastendheid (handhaving)

In 2008 stelde de gemeenteraad een ontwikkelingsplan vast waarin b&w werd opgedragen ervoor te zorgen dat nieuwe agrarische gebouwen aan het zicht worden onttrokken door middel van landschappelijke beplanting. Hiervan kwam niets terecht en burgemeester Dadema liet zelfs weten dat handhaving niet zijn prioriteit is. Megastallen waren en zijn nog steeds van heinde en verre zichtbaar en de gemeenteraadsleden dronken een glas, deden een plas en lieten de zaak zoals ze was.

Aan de Enkweg werd een woonhuis jarenlang bedrijfsmatig gebruikt in strijd met regels. B&w waren daarvan op de hoogte maar weigerden er tegen op te treden, tot grote ergernis van omwonenden. Pas nadat er geen ontkomen meer aan was werd er ingegrepen, maar met hun afwijzende, halfslachtige houding stelden b&w wel de omwonenden in een kwaad daglicht, met alle kwalijke gevolgen van dien.

Aan het afdwingen door b&w van het beëindigen van geluidoverlast door een agrarisch bedrijf aan de Raarhoekweg moest er recentelijk zelfs een rechter aan te pas komen. B&w hadden daar blijkbaar vanuit zichzelf geen enkele behoefte aan.

Participatie/inspraak

Tijdens de periode Dadema is het Regelement van Orde dusdanig uitgekleed dat de burger nog amper gelegenheid heeft zijn problemen aan de gemeenteraad voor te leggen. Zo’n tien jaar geleden konden zij nog inspreken tijdens raadsvergaderingen. Dat veranderde snel, het was immers vervelend als hun grieven via dit inspreken in de media terecht kwamen. Daarom verdween die mogelijkheid en kon inspreken alleen nog in zogenaamde raadspleinsessie. Maar omdat ook dat nog lastig werd gevonden mogen inwoners nu alleen nog iets zeggen in wat een rond-de-tafelgesprek heet. Dit laatste is, ik ben er twee keer geweest, een aanfluiting vergeleken met inspreken tijdens raadsvergaderingen. Burgers voelen zich nu helemaal niet meer serieus genomen. Terecht.

Inspraak en participatie waren slechts eufemistische woorden voor kennisgeving van reeds vaststaande besluiten. Initiatieven van inwoners – zelfs als die kostenneutraal zijn, worden niet echt op prijs gesteld. Met als enig tastbare resultaat tot nu toe: veel overgebleven kroketten en ijsjes van inwoners die zich niet door b&w hebben willen laten paaien, zoals tijdens de inspraakmogelijkheid betreffende de nieuwe Omgevingswet, zo’n vijf jaar geleden.

Over het naar inwonertal veel te grote AZC dat Dadema de Raaltenaren door de keel wilde drukken, zwijg ik liever.

Strafbare feiten

In 2017 is de gemeente Raalte door het Gerechtshof Leeuwarden veroordeeld voor bewust benadelen van de Nederlandse Staat voor een bedrag van € 84 000. Fraude dus én veroordeeld! Dit betrof een transactie van 9 hectare grond op de Veldegge in Heeten. Maar volgens de heer Dadema is bij die aankoop integer gehandeld. Hij vond zelfs een door raadslid Egbert den Daas gevraagd integriteitsonderzoek onnodig. Hoe gek wil je het hebben en welk signaal wilde deze burgemeester hiermee afgeven?

Nog een voorbeeld.

In 2017 pleegde wethouder Wagenmans een strafbaar feit door een hem opgelegde geheimhoudingsverplichting te schenden. Hij had de eigenaar van een 8 hectare groot perceel ingefluisterd dat b&w voornemens waren de Wet voorkeursrecht gemeenten toe te passen. Die eigenaar heeft daar zijn voordeel mee gedaan door die grond snel te verkopen aan een projectontwikkelaar, die daardoor spekkoper is geworden.

Wie nu dacht dat deze burgemeester aangifte heeft gedaan van strafbaar handelen (strafbaar met maximaal een jaar gevangenis of een geldstraf tot € 22.500)? Nee dus. Ook hier vraag ik me af welk signaal Dadema hiermee bedoelt af te geven.

Deze burgemeester is er blijkbaar alles aan gelegen om gekozen te worden tot beste burgemeester van Nederland. Op welke plek hij dit keer is beland weet ik niet, maar hij zit niet bij de beste vijf. Ik neem aan dat zijn achterban zich inmiddels beter heeft geïnformeerd.