“Dames, wat een heerlijke koffie hebben jullie gezet.” Een compliment. Kan dat? En dit: “Wat ziet dat er lekker uit! Ja, ik bedoel de koffie.” Of: “Die koffie ziet er lekker uit. Jij ook trouwens.” Ik kan het ongemak, de brutaliteit, het grensoverschrijdende nog wel wat verder opvoeren, maar u begrijpt waar ik heen wil. Waar ligt de grens van grensoverschrijdend gedrag. Dat hangt van de situatie af, zal de man zeggen. Dat bepaalt de vrouw, zegt de vrouw. En wat moeten we met het gezegde: Je weet pas waar de grens ligt, als je erover heen gaat.
Welke foto’s stuur je niet naar een vrouw. Dat lijkt me duidelijk. Ik stel me even voor hoe dat gaat, zo’n foto maken van je eigen geslachtsdeel. Ik zie vooral treurigheid en armoe. Sta je daar te hannesen met de broek op je knieën? Regel je goede belichting? Sta je opgewonden met een zelfontspanner? Hoe zorg je ervoor dat het zaakje niet half buiten beeld komt. Of is dat juist de bedoeling. Dan blijft er nog wat te raden over. Schei toch uit. Wat een zielige kereltjes. Zouden ze echt denken dat vrouwen daardoor opgewarmd worden en wat met je willen. Nou ja, misschien wel. Ik weet het niet. Het zullen er niet veel zijn. Dus 1000 (of meer?) tegen 1 dat die dickpic ongewenst is. Spriets die foto’s dan niet als een schot hagel in het rond. Je kunt het haar ook eerst vragen. Dan ben je pas een lefgozer.
Macht en het waanidee, dat vrouwen je daarom aantrekkelijk vinden. Dat je zo stoer bent en lef hebt dat je je pik laat zien. En dat je te onnozel bent om te beseffen wat dat beeld met een vrouw kan doen. Op dat moment en soms nog vele jaren later.
Bij het geval Marc O. gaat het nu vooral over hoe het verder moet met Ajax, met de beurskoers (het is toch een voetbalclub?). Oh ja, en onze excuses voor de vrouwen, we leven met hen mee.
Bij de Voice gaat het over de carrières van de juryleden; en hoe moet het met de Molletjes. Ondergronds gaan misschien? En, oh ja, wel sneu voor de kinderen en jonge vrouwen.
En ik? Ben ik dan een heilig boontje? Nooit over de grens gegaan? Ik kan wel zeggen dat ik me nooit bewust met ongepast gedrag aan een vrouw heb opgedrongen. Maar ik ben er ook niet zeker van dat ik met woorden of met aanrakingen nooit te ver ben gegaan. Dat ik het nooit te horen heb gekregen, zegt niks. Dat was lang voor de hele #MeToo-discussie. Die heeft me wel geleerd dat een, voor mij onschuldige grap of handeling, voor de vrouw een andere impact kan hebben. Nu ben ik voorzichtiger.
Dus ja, wat nu? Moeten alle mannen watjes worden? Nee, daar gaat het niet om. Ik denk dat iedere man wel weet, wanneer hij in de buurt van de grens komt. Stoom dan niet in een overwinningsroes door, blind voor wat je mogelijk teweegbrengt. Ga eerst even op je apenrots zitten en loop dan langzaam het trappetje af naar beneden. Dan kan de vrouw je zien aankomen en weglopen als ze dat wil. Of op je blijven wachten natuurlijk. Ook dat kan. Gelukkig maar.
