“Je gaat het pas zien als je het doorhebt.” Aldus de filosofie van Johan Cruijff. En het is waar. Want het was me eigenlijk niet eerder zo sterk opgevallen. Afgelopen week mochten de horeca en de cultuursector weer grotendeels open. Eerder deze maand waren vertegenwoordigers uit deze groepen uitvoerig aan het woord geweest in de media. Daarbij lieten ze merken boos, verdrietig, machteloos te zijn omdat ze nog niet aan het werk mochten. En toen kwam het verlossende woord: jullie mogen weer.
Opnieuw doken de media erop. En toen kreeg ik een hele serie enthousiaste mensen te zien. Een restauranthouder die dolblij is dat hij weer kan koken voor zijn gasten, een caféhouder die uit haar dak gaat, omdat ze weer een biertje voor haar klanten kan tappen. Een theaterdirecteur die met een grote glimlach vertelt dat zij haar bezoekers weer bij de deur kan ontvangen. Acteurs en cabaretiers die staan te popelen om hun publiek weer een mooie avond te bezorgen. Uit ervaring weet ik wel dat al die mensen meestal plezier hebben in hun werk. Maar nu zag ik pas dat het veel meer is dan plezier hebben in je werk. Hun voornaamste drijfveer is een enorme passie. En natuurlijk is het begrijpelijk, dat ze ook blij zijn eindelijk weer een beetje geld te zien binnenstromen na zo’n lange droogstand. Blijft staan dat ze er allemaal op uit zijn om u en mij een leuke, gezellige, ontroerende, hilarische of lekkere ervaring te bezorgen. Passie brengt reuring, maakt anderen enthousiast. Het levert energie op. En daarvan kunnen we best wat extra gebruiken.
Ik ben toch wel benieuwd hoe dat nu zal gaan in de theaters en restaurants. De reserveringen stromen nog niet binnen, begrijp ik. Wachten we nog af? Zijn we nog te voorzichtig? Nu wil ik niet de zoveelste nitwit zijn, die denkt iets te kunnen zeggen over covid-maatregelen. Maar naar mijn idee voelt het, met alle voorzorg die de sector hanteert, veilig genoeg. Bovendien kunnen we toch niet als bange wezels in onze hokjes blijven zitten. Het is als met alcohol: geniet maar hou je aan een paar regels.
Het is natuurlijk jammer dat de voorstellingen in het Holstohustheater in Olst al enige jaren geleden zijn gestopt. Een mooie zaal, geweldige acts, goede voorzieningen, maar het publiek kwam onvoldoende opdagen. Dus lezers, laat dit niet in andere dorpen ook gebeuren. Kijk in de agenda’s en bezorg jezelf een mooie avond en geef de artiesten een gul applaus. En draag zo bij aan instandhouding van cultuur in je dorp.
Zelf verheugde ik me op een voorstelling van filosoof en cabaretier Tim Fransen, in de Spiegelzaal in Zwolle. 11 februari, dus die kan doorgaan. Dacht ik. In mijn mailbox een berichtje met slecht nieuws. De voorstelling is namelijk uitverkocht. Mooi toch? Tsja, een volle zaal mag nog niet. De schouwburg kiest ervoor om dan maar de voorstelling te verplaatsen. Naar november. Best optimistisch, als ik even denk aan de ‘cijfers’ in november 2020 en 2021. Toch maar in mijn agenda gezet. Zonder optimisme geen leven.
Zonder optimisme geen voorpret!
