Ik wil ‘t niet. En toch gebeurt het. Steeds maar weer. M’n tong doet dingen tegen mijn zin. En dat is irritant. Een tijdje geleden zat een kleine vulling in een voortand los. Dus ging ik steeds voelen met het puntje van de tong. Om te checken. Zit-ie er nog?
De tandarts bracht een nieuwe vulling aan. Thuisgekomen merkte ik een klein ruw plekje op de binnenkant van de tand. Niet erg, dacht ik. Maar die tong wil maar steeds naar dat plekje toe. Tot het puntje van de tong gevoelig wordt. Het overkomt u vast ook wel eens. Dus ik terug naar de tandarts. Die polijst de binnenkant. “Voelt het zo beter?” “Ja hoor.” Al bij de uitgang checkt de tong nogmaals of ik gelijk heb. Redelijk, zo lijkt die te melden. En vervolgens glijdt mijn tong steeds maar weer langs die tand. Na een poosje gaat het opnieuw irriteren. Het voelt toch nog niet helemaal glad. Opnieuw naar de tandarts. Hetzelfde ritueel. Inmiddels zijn we maanden verder en nog steeds glipt mijn tong – of ik wil of niet – naar voren tegen de tand aan. Terwijl er objectief gezien niets meer ruw is.
’s Nachts zou mijn tong enige rust moeten hebben. Maar ik denk dat ik ook in mijn slaap geen controle heb over de bewegingen in mijn mond. Ik ben bang dat ik een onbehandelbare gewoonte heb ontwikkeld. Met een chronisch prikkelbaar tongpuntje tot gevolg. Daardoor bijt ik er tot overmaat van ramp ook nog regelmatig op.
De tong speelt natuurlijk ook een actieve rol bij intiem zoenen. En nou las ik dat een kus van meer dan 6 seconden een uitgelezen kans is om echt verbinding te maken. Je ervaart meer geluk en euforie door de aanmaak van oxytocine, ook wel knuffelhormoon genoemd. Hoe vaker je een kus uitwisselt van minimaal die lengte, hoe meer het iets wordt om naar uit te kijken. (Geen broodje aap. Google maar eens).
Tja, daar zit ik dan. Mijn intieme zoenerij staat op een laag pitje tegenwoordig. Ik moet daar enerzijds blij mee zijn. Immers, mijn tong heeft – wat dat betreft – rust. Of zouden tongzoenen de zaak juist meer verzachten omdat het puntje licht gemasseerd wordt. Dus anderzijds…..
Waar moet het heen met deze column? Ik weet het ook niet. Dan kan ik beter stoppen met schrijven. Het leidt anders alleen maar tot misverstanden.
Voor je het weet ga ik in het dorp over de tong.
Je gaat sws over de tong in het dorp, met of zonder je eigen wil. 😂