Gosse Jongstra is onze columnist voor zeer diverse onderwerpen, die hij met Friese nuchterheid voor het Sallandse voetlicht brengt. Meer bijdragen van hem vind je hier.
Door Gosse Jongstra
Als het achterlichtje van mijn fiets het onderweg begeeft
Kan ik dan nog wel doorfietsen?
Als ik de mond vol heb over asocialen die zonder achterlicht fietsen
En dat ik dan toch maar doorfiets
Want ik zie niemand om me heen
Dan voel ik me ongemakkelijk
“Hoe vind je het?”
Vraagt iemand die iets laat zien wat hij/zij zelf heeft gemaakt.
Ik vind er niks aan.
En ik gebruik wat neutraal positieve woorden: “kleurrijk, bijzonder,
Goh, helemaal zelf gedaan?”
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als een echtpaar in de trein openlijk ruzie maakt
Over ogenschijnlijk niks
Ik herken het wel en weet
Wat ik kan zeggen om hen te doen stoppen
En ik doe het niet
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als een jonge vrouw in de trein een bank verder via haar telefoon
Haar liefdesescapades deelt met een vriendin
Ik kan haar net horen
Ik niet wil luisteren
Maar spits toch mijn oren
Dan voel ik me ongemakkelijk
Ik ben niet zo van de jacht
Wel eet ik zo nu en dan wild
Ik smul ervan
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als iemand vraagt:
“En, heb jij ook kinderen?”
Dan zeg ik “Nee, jammer genoeg niet.”
Ik voel me dan niet ongemakkelijk,
Maar de ander wel
“Met je kleinkind op stap?”
Als ik met een logeerjongetje op mijn nek rondloop.
Ik zeg dan maar niets.
Ik voel me ongemakkelijk
Als ik in de krant lees
Dat een crimineel wordt vrijgesproken door een vormfout.
Dan krijg ik rabiate gedachten
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als jonge asielzoekers met een getinte huidskleur
Die hier nooit asiel zullen krijgen
Stelen, klieren en overlast geven in mijn geboortedorp
‘Rot toch op kutsnotapen’ denk ik dan
Ik krijg even die geblondeerde kuif in beeld
Dan voel ik me ongemakkelijk
Ik krijg sowieso een ongemakkelijk gevoel bij blonde kuifen
En is kuifen dan met een v of een f?
Dat ik dat niet weet voelt ongemakkelijk
Als ik lees dat een meisje van 14 jaar
Finaal in elkaar is geslagen door een groep jongens van dezelfde leeftijd
Omdat ze een prachtig antwoord gaf op de vraag
“Ben je een jongen of een meisje?”
Dan komt in me op: vierendelen die laffe gasten.
En dan vertelt de vader van het meisje op tv
Dat hij meer denkt aan een educatie voor de jongens i.p.v. celstraf
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als ik wijn proef in een restaurant
En als ik dan twijfel over de smaak
Kijkend naar de wachtende blik van de ober
Zeg ik maar: “Lekker.”
Als mijn vrouw later zegt: “ik proef lichte kurk”
Dan voel ik me ongemakkelijk
Trouwens, als je kleurrijke taal wilt zien
Moet je wijnrecensenten lezen.
De mooiste die ik las, van Onno Kleijn, niet de kleinste onder de wijnkenners:
‘Het is geen wijn die direct omvalt als je hem kietelt’
Geen idee wat het betekent voor de smaak
En dat voelt dan weer niet ongemakkelijk
Als ik iemand (die ik vaag ken) tegenkom wiens partner onlangs is overleden
En ik weet niet wat ik moet zeggen
Of ik wel iets moet zeggen of kan vragen
Dan voel ik me ongemakkelijk
Als het dan een jaartje later is
Kan ik er dan nog over beginnen?
Hoe het is om zonder partner te leven
Of is dat nu wel wat laat om te vragen
Dan voel ik me ongemakkelijk
Gelukkig, buiten al dat alles
Voel ik me meestal wèl op mijn gemak.
Foto: Studio Adriano, B-9800 Deinze
