Ik ben niet zo gauw kwaad. Wel Fries. Dus kom mij niet aan met de suggestie dat ik onzin uitkraam als ik een klacht heb over een product.
Door Gosse Jongstra
Puntpaprika
Vorig jaar kocht ik een zakje zaad van de zoete puntpaprika. Leek me lekker. Er kwamen 6 plantjes op. Ze ontwikkelden zich als een rozet. Vreemd voor een paprika. Ze bleven groen en ze overwinterden in de kas. Dit voorjaar groeide de rozet verder uit. Duidelijk geen paprika. Wat dan wel? De zaak waar ik het zaad kocht wist het ook niet. Die verwees me naar de zaadproducent de Bolster, een biologisch zaadbedrijf in Oene. Ik stuurde hen een foto, met de opmerking dat deze planten uit hun pakje puntpaprikazaad was gekomen. En dat ik benieuwd ben wat het is.
Klachtbehandeling
Hun antwoord was dat ze het ook niet wisten. En verder: “Ook hebben we de partijen nagelopen en daar zit geen vervuiling in. Daarnaast hebben we dit ook niet eerder gehoord. Het is ons een raadsel. Mochten er vragen zijn horen we het graag.” Hier wordt dus gesuggereerd dat het aan mij zal liggen. Dat het mijn schuld is dat er onkruid uit hun zaad opkomt. (Ik kwam erachter dat het gifsla is, Lactuca virosa. Een ordinair onkruid.) Ik word daar chagrijnig van.
Klachtafhandeling
Stuur me een nieuw zakje zaad. Het gaat me echt niet om die paar euro. Maar dit is geen klantenbinding. Iets vergelijkbaars overkwam me bij een groenteboer. Hij had voor mij een aubergine uitgezocht. Thuis bleek die half verrot. De volgende week vertelde ik dat. Oh, was de reactie. Een paar weken later iets vergelijkbaars met sinaasappels. Toen ik zei dat drie vruchten verrot waren, werd er schaapachtig gelachen. Dat was dus mijn laatste bezoek aan die groenteboer.
Zo kan het ook
Gelukkig heb ik in het dorp ook goede ervaringen. Bij de Hubo kocht ik vrijdagmiddag palen. Of die bezorgd kunnen worden. “Daar hebben we vrijdagochtend iemand voor”. Tsja. “Ik kijk Peter wel even lief aan”, zei Marriët. Nog diezelfde middag werden ze thuis afgeleverd. Ik mocht een grote hamer lenen om de palen in de grond te slaan. Kijk, dat is klantvriendelijk. Ik vroeg schilder Willem Harleman om voor mijn kasje een ruit te snijden, met 4 verschillende zijdes. Hij kwam het brengen. Een paar dagen later bleek het niet te passen. Ik belde en hij kwam met de glassnijder, en maakte het ter plekke op maat. We lieten in het midden wie van ons tweeën verkeerd gemeten had. Oh ja, en nu hij er toch was, nam hij ook de kapotte ruit wel mee. Kijk, dat is klantvriendelijk. Een tijdje geleden werd ik gebeld dat mijn zus, die ernstig ziek was, in slaap gebracht zou worden. Als ik snel was kon ik nog met haar spreken. Mijn auto stond in de garage op de brug. Ik belde Erwin van Garage Boskamp, of er een leenauto was. Nee, allemaal in gebruik. Toen ik zei waarvoor ik nu een auto nodig heb, zei hij: “Kom maar gauw.” “Zie maar hoe lang je hem nodig hebt. Mag ook tot morgen.”. Ik bracht de auto de volgende dag terug. “Zal ik de tank weer volgooien?” Dat hoefde niet. “Ik heb 200 km gereden, hoeveel krijg je van me.” Erwin: “Het is zo wel goed Gosse. Blij dat we iets voor je kunnen doen.” Ik kreeg tranen in m’n ogen.
Kijk, dit is niet alleen klantvriendelijk, hieruit spreekt ook nog betrokkenheid. Ik bezorgde een bos bloemen. Ik ga ervan uit dat er geen onkruid uit de knoppen is gekomen.
.