Er zijn veel zaken waarvan ik niets begrijp. Onderzoeksbureau Ipsos constateerde dat 11% van de Nederlanders gelooft dat het Coronavirus bewust ontwikkeld is om burgers wereldwijd te kunnen onderdrukken. Wie is dan de onderdrukker? En wie heeft daar baat bij? De overheid zeggen ze. Lijkt me niet. Die (wij dus) betaalt zich scheel aan ondersteuning van ondernemingen. Een beetje gezonde twijfels over overheidshandelen kan geen kwaad, gezien affaires als kindertoeslag en aardbevingsschade-afhandeling. Maar om nou alles te wantrouwen. Het zijn voor mij onbegrijpelijke gedachtenkronkels, gebaseerd op wantrouwen tegenover alles en iedereen. Behalve naar die ene die dat ook vindt.
Door Gosse Jongstra
Bijbelse perikelen
Over een heel andere ene, of moet ik Ene schrijven, is ook commotie. Er is een nieuwe Bijbelvertaling in de maak. Als in de vorige vertaling werd verwezen naar God in de vorm van hij, dan werd hij met een kleine letter geschreven. In de jongste vertaling is het weer een hoofdletter: Hij. Een groep vrouwelijke predikanten komt hiertegen in het geweer. De hoofdletter zou onnodig benadrukken dat God een Hij is, mannelijk. Mogelijk zijn er nog theologische achtergronden, ik weet het niet. Wat ik me evengoed afvraag: is hij minder mannelijk dan Hij?
Vertaalproblemen
Reuring ook over een zij. Of een zhij. Marieke Lucas Rijneveld, schrijver en dichter. Even hoe het begon. U bent wellicht, net als ik, haar naam vergeten. Maar als u keek naar de inauguratie van Joe Biden en Kamala Harris, dan heeft u haar gezien. Fier, met open blik, optimistisch en helder als haar felgele kleding. Dichter Amanda Gorman, met het gedicht: The Hill We Climb. (Let op de hoofdletters). Rijneveld werd door de uitgever gevraagd dit gedicht in het Nederlands vertalen. Gorman gaat akkoord met deze keuze. Zo niet velen die zich melden via sociale media. ‘Is Rijneveld niet te wit om de poëzie van Gorman te begrijpen’, was bv een vraag. Misschien ben ik te wit om die vraag dan weer te snappen. Marieke Lucas Rijneveld trekt zich terug na het gedoe. De uitgever moet op zoek naar een andere vertaler (ster?). Ben benieuwd welke reacties dat weer oplevert. Want opwinden doen we. Zegt hij, die opwinding gebruikt als voer zijn columns….
Epiloog
Tot slot een hele mooie zin uit het gedicht van Amanda Gorman. Het is een opdracht voor ons allen.
“There’s always light. If only we are brave enough to see it. If only we are brave enough to be it.”
“Er is altijd licht. Als we maar dapper genoeg zijn om het te zien. Als we maar dapper genoeg zijn om het te zijn.”
Nee, dit is geen sollicitatie om vertaler te worden. Ik hoop wel dat mijn vertaling niet te wit is. En ik hoop dat het u en mij lukt om met meer optimisme en hoop naar mensen en gebeurtenissen om ons heen te kijken.
