“Jo soan rekket noch ris op it ferkearde paad.” Uw zoon raakt nog eens op het verkeerde pad. Dit zei dorpsveldwachter Mabelis tegen mijn ouders. Ik was een jaar of zes en had aan een draad langs de muur van de buren getrokken. Daaraan bleek een radio van de draadomroep te zitten. En die was door mijn actie gevallen. Nu stond een agent – met hoge zwarte laarzen, pofbroek en pet – voor me.
Bijna zeventig jaar later kwam ik inderdaad op het verkeerde pad. Althans, dat vinden sommige automobilisten. Eerder vertelde ik al eens over het fiets- en wandelpad tussen de Boskamp en Olst. Een pad met vele soorten gebruikers, weinig zicht na zonsondergang, onverlichte hondenuitlaters, etc. Het is geen verplicht fietspad (rechthoekig blauw bord). Ik mag dus ook op de rijweg fietsen. Die heeft zelfs zogenaamde ‘fiets-suggestie-stroken’. Die moeten automobilisten manen hun snelheid te beperken. Het valt me op dat automobilisten niet (willen) weten dat ik daar mag fietsen. Hinderlijk dicht achter me rijden, toeteren en wilde gebaren zijn soms mijn deel. En niet alleen voor mij.
Meerdere keren kreeg ik de opmerking: “Weet je waar je een keer over moet schrijven…..” Dus automobilisten, wen er maar aan. Wij fietsers kiezen de rijweg omdat die veiliger voelt. En als u zich een beetje aanpast, met uw snelheid bijvoorbeeld, dan is dat ook daadwerkelijk zo..
Precies op de grens van Olst en de Boskamp ligt de Immerzeelbrug. Genoemd naar agent Immerzeel, die tijdens de bevrijding in april 1945 op deze plek omkwam. In het kader van Tachtig jaar Bevrijding is de brug aangekleed. Met foto’s van agent Immerzeel en van de bevrijding. Aan de andere kant de tekst: ‘Welke brug heb jij geslagen, voor een ander of voor jezelf.’ Met daaromheen uitspraken van mensen die iets goeds deden voor anderen in hun directe omgeving. Uitspraken ter inspiratie. Als teken van hoop. Mensen die handelen en niet blijven steken in klagen en “ZE zouden er eens wat aan moeten doen.” Er is veel onrecht en ellende in de wereld. Daarop heb je als gewone burger niet veel invloed.
Des te mooier is het om dan te kijken wat je wel kunt doen. Hoe je de wereld van mensen in je directe omgeving mooier of beter kunt maken. Met een kleine handeling. Immerzeel bracht het grootste offer voor een vredige wereld. Of mijn moed zo groot is, daarvan ben ik niet zo zeker. Ik hou het bij de uitspraak: ‘Je druk maken over zaken waarop je geen invloed hebt heeft weinig zin. Maak je druk over zaken die je wel kunt beïnvloeden.’ Een mooie opdracht voor ons allen. En een prachtig begin van het vieren van de bevrijding. Lees de teksten op de brug. Ze zijn inspirerend.
Dankbaar dat ik in vrijheid kan leven. Dat ik de keus heb om mijn eigen pad te kiezen.
Blij dat veldwachter Mabelis geen gelijk heeft gekregen. Al denkt een enkele automobilist daar anders over.
