Vorige week schreef ik over dreigende verhoging van Btw voor kunst, cultuur en sport. Nou dicht ik mezelf niet zoveel invloed toe. Maar die verhoging lijkt van de baan. Hoezo lijkt? Nou, politici maakten een ingewikkeld compromis. Enkele partijen hebben toegezegd om vóór de Btw-verhoging in 2026 te stemmen, hoewel ze tegen zijn. Daarmee wordt het belastingplan aangenomen.
Maar er is een ‘terugdraaibelofte’: Voor 2026 komt het kabinet met een alternatief om op een andere manier aan geld te komen en dat de Btw-verhoging dan niet doorgaat. Ja, ik snap het ook niet. Je kunt toch nú afzien van die verhoging en nú alternatieven zoeken?
Wij moeten er maar op vertrouwen dat een regering, die vooral bezig is met elkaar, elkaar voor rotte vis uitmaakt, die tot nu toe weinig heeft klaargespeeld, ministers heeft die klare wartaal uitslaan, dat deze regering zich aan die belofte houdt.
Ik moet nu toch even het grote orakel Johan Cruijff aanhalen: ‘Als ik zou willen dat je het begrijpt had ik het wel beter uitgelegd.’
Lijkt me duidelijk.
Ook op andere plekken wordt met geld geschoven. Zo zie ik elke zaterdag een advertentie voor een cursus Daytraden. Met ronkende positieve uitspraken van cursusdeelnemers. “Ik heb vanmorgen in enkele minuten 800 euro uit de markt gehaald.”
Mijn eerste gedachte is daarbij: Dan is er dus iemand anders die dat bedrag nu of later verliest. En degene die het kwijtraakte staat niet met een quote in die advertentie. Riekt naar valse voorlichting. Waarom moet geld altijd geld opleveren? Hier past ook wel een terugdraaibelofte.
Zeker, ik ben ook niet roomser dan de paus. Voor een deel van mijn spaarcenten zoek ik ook een bank die fatsoenlijke rente geeft. Die banken cashen zelf met mijn spaargeld immers goed bij de Europese bank.
Een ander deel staat bij Oikocredit. Een organisatie die microkredieten verstrekt aan kleine onderneemsters – ja vooral zij – in ontwikkelingslanden. Relatief bescheiden bedragen waarmee zij een handeltje kunnen starten. Mijn rendement? Ik geloof tussen 0 en ½ %. In geld uitgedrukt dan.
Want het echte rendement is de voldoening dat geld, dat mij ook maar ten deel is gevallen omdat ik in het rijkste land van de wereld woon, mensen in moeilijke situaties vooruit kan helpen.
Dat is toch voor iedereen te begrijpen.
Nog meer geldschuiverij. Blokker. Deze oer-Hollandse onderneming is failliet. De klanten zijn uitgeweken naar online aankopen en naar de Chinese dumphandel Action. De verkopen in de Blokker-winkels gaan door tot 1 januari. Om de geldstroom van Sint- en Kerstverkopen nog mee te pikken.
En daarna een doorstart? Dat heb ik nooit begrepen. Een bedrijf is failliet. De schulden worden deels of niet voldaan. Een onderdeel van het bedrijf wordt alsnog en schuldenvrij verkocht. De nieuwe eigenaar begint met een schone lei. Schuldeisers, ook klanten die al iets aanbetaalden, blijven zitten met een strop.
Misschien moeten we deze regering vragen of ze voor meer zaken een terugdraaibelofte kunnen verzinnen. Als zij die bedenken, wil ik wel proberen om het uit te leggen.
