Nee, maakt u zich geen zorgen, ik begin geen nieuwe voetbalclub. De geel-blauwe kleuren van de Oekraïense vlag zie ik veel wapperen. Als teken van solidariteit met een bedreigd volk. Of het helpt weet ik niet. Als Oekraïners er foto’s van zien pept het hun, toch al niet geringe, moreel misschien extra op. En wij hier, met een machteloos gevoel, willen toch iéts doen.
Tijdens het benefietconcert voor Oekraïne in het Holstohus kreeg ik een geel-blauw lintje. Dat heb ik op m’n vest laten zitten. “Wat goed dat je dat draagt”, zeggen sommige mensen. Het is mooi dat ze dat zeggen, maar het voelt ook een beetje, tsja ik weet het niet precies. Geprezen worden om iets wat weinig voorstelt? Weet u trouwens dat de vlag van Salland ook de geel-blauwe kleur heeft? Nou ja, plus een beetje groen. De rood-wit-blauwe vlag heb ik van z’n stok gehaald en vervangen door de Sallandse driekleur. Op Koningsdag laat ik die wapperen. Dat zijn drie vliegen in één klap. Solidair met Salland, met de Koning van ook Salland en met Oekraïne. Op 5 mei gaat dezelfde vlag uit. Maar 4 mei? Mag de Sallandse vlag halfstok als teken van respect voor alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog? En als teken van respect voor alle gedode strijders in Oekraïne en voor alle door lafaards vermoorde Oekraïense burgers. Misschien beide vlaggen? Moet ik nog een masthouder kopen. Snel naar de HUBO in Olst. Over een poosje is die er niet meer. Daar moet ik nog maar eens een apart stukje over schrijven.
Weet u dat dezelfde kleuren geel en blauw ook terugkomen in de luiken van huizen en boerderijen, die vroeger bij Landgoed Hoenlo hoorden? De kleuren komen uit het familiewapen van Des Tombe, eigenaar van Groot Hoenlo tot 1982. Ik vraag me af waarom dat eigenlijk was. Om te laten zien aan de buitenwereld: Kijk eens wat allemaal van ons is, hoe groot en rijk wij zijn? En de bewoners van die huizen maar met de pet in de hand staan als de baron of barones langskwam. Geel-blauw niet als teken van respect, maar van klasseverschil. Dat is niet meer zo. Nu stralen de kleuren een zekere trots van de bewoners uit: Dit hoorde vroeger bij een landgoed.
Onze buren (zij bewonen het voorhuis van de vroegere pachtboerderij en wij wonen in wat eens de stal was) hebben de luiken geschilderd in de kleuren van het Hoenlose wapen. En ik moet zeggen, ze mogen er trots op zijn. Het is een prachtig gezicht. Als de Russen komen zijn we wel de Sjaak. Aan de achterkant een geel-blauwe Sallandse vlag en aan de voorkant geel-blauwe luiken. Die zullen als een magneet werken op Russische bommen. Laat ik maar hopen dat onderstaande foto opduikt in Oekraïne en dat de mensen daar denken dat we uit solidariteit zelfs onze luiken in hun nationale kleuren schilderen. En het hun zo’n boost geeft, dat de Russen geen stap verder komen. Helpt dat geel-blauw overal toch een beetje.
