Een kip met blosjes op de wangen. Het is een teken dat de kip blij is. Ik had er nog nooit van gehoord. Een bericht in de krant. Ja, ik weet het, het is de tijd van komkommernieuws. Dat is wel degelijk nieuws, maar vindt alleen een plekje in de krant als overig nieuws – in de zomer – schaarser is. Het gaat over een onderzoek van een Frans landbouwinstituut. Met commentaar van wetenschappers van de Universiteiten van Utrecht en Wageningen. Ziet er serieus uit dus.
Vier weken lang werden 18 kippen gefilmd in hun leefomgeving. Een lichtrode, blozende kop betekent: blije kip. Donkerrode kop: bange kip. Nou ben ik eens rustig gaan zitten kijken naar mijn eigen kippen. In de ren en in de geitenwei. Geen vier weken, dat geef ik toe. Maar hoe kan ik verkleuring van de kop zien bij goud-zwart gezoomde Wyandottes? Noch bij het voeren, noch tijdens het rustig scharrelen in het gras zie ik enige verkleuring van de kop. Zelfs niet als de kip ruw genomen wordt door de hitsige haan. Ervaren mijn kippen dan niks? Ja, wat onrust, omdat ik zit te koekeloeren. Maar verder? Niet blij, niet bang. En hoe zit het eigenlijk met de haan. Verkleurt die ook? Vragen.
En de belangrijkste: wat moeten we met dat onderzoeksresultaat. Gedaan met 18 kippen. In Nederland hebben we 74 miljoen kippen. Het merendeel in de intensieve veehouderij. Ik vrees dat we geen kleurenkaart nodig hebben om te constateren dat die kippen geen fijn leven hebben. Als er al gebloosd moet worden, dan zijn wij het, de mens. Uit schaamte. Dat we dit toestaan. Dat we die eieren en kiloknallerkippen kopen. Laat dit de les zijn van het onderzoek: koop alleen drie-sterren-Beter-Leven-eieren en -vlees. Of biologisch natuurlijk.
Ander dierenleed. Of mensenleed, het is maar hoe je het bekijkt. Op de Boskamp zie ik op vele plaatsen een A4tje. Vermist. Sabrina. Sinds 10 juli. Mocht u de hond zien: foto maken en bellen. Want, zo staat op de flyer: Sabrina is ! angstig ! en ! niet benaderbaar ! Vermist vanaf de Kanaaldijk-Oost in Deventer. Ik vraag me paar dingen af. Hoeveel flyers zijn opgehangen, als je tot zeker 15 km afstand van vermissing ze plaatst. Zegt vast iets over de band die de eigenaar heeft met de hond. En andersom? Ze liep wel weg hè. Hoelang blijven die in plastic verpakte flyers hangen? Tot de hond is gevonden? En als dat niet het geval is? Hoe lang dan? En wie ruimt het eigenlijk op? Het is nu drie weken later. Ik hoop oprecht dat de hond weer terecht is. Ik ben wel benieuwd of ze een knalrode kop heeft. Dan is ze nog steeds bang. Misschien schaamt ze zich voor het weglopen en is blij dat ze terug is. Dan zie je lichte blosjes op de kop.
In dat geval hebben we weer een nieuwtje voor de zomerse komkommernieuwsrubriek.