Er zijn van die dagen, waarmee alleen mensen zich bezighouden die erbij betrokken zijn. De Dag van…… Eerder schreef ik al eens dat er meer Dagen van… zijn dan er dagen in een jaar zitten. Ik wil er eentje uitlichten. Wereld Alzheimer Dag. Met dementie hebben – èn krijgen- heel veel mensen te maken. 1 op de 5 mensen krijgt dementie en het neemt nog steeds toe. Tel daarbij op het aantal mensen in de directe omgeving van die personen – partner, kinderen, vrienden, buren – dan krijgt bijna iedereen er op een of andere manier mee te maken.
Er is afgelopen jaren al veel verbeterd in de manier waarop we omgaan met iemand met dementie. Maar uit ervaring kan ik u zeggen het kan en moet nog beter. “Weet je nog wie ik ben?” “Nee, dat is niet zo.” “Dat moet je zo niet doen.” “Weet je waar je nu woont?” “Waarom wil je dat niet?” “Dat heb ik je al drie keer verteld!”
Allemaal zinnetjes die alleen maar onzeker maken. Ik hoorde ze nog te vaak. En eerlijk gezegd, in het begin deed ik het ook. Ik las dat ik moet meebewegen. En het was echt wennen om anders om te gaan met m’n partner dan ik gewoon was. In de loop van de tijd leerde ik bij. Iets kwijt? Dan geen vragen stellen maar samen gaan zoeken. Ook naar iets wat, in mijn beleving, onbelangrijk is.
En als we het niet vinden, dan besluiten we samen om straks verder te kijken. Als me een vraag voor de zoveelste keer werd gesteld, gewoon opnieuw antwoord geven. Als ik voor de 10e keer hetzelfde verhaal hoorde: luisteren en bevestigen. Dat vraagt geduld. Maar het geeft de ander rust. Inderdaad, als partner moet je je aanpassen. Zij kan datt niet meer.
Er is een reclamespot, die oproept om bij (vermoeden van) dementie hulp in te schakelen. Mijn vrouw en ik kregen al snel een casemanager dementie toegevoegd. Zij was een enorme steun. Bij praktische zaken, emotionele beslissingen, gaf tips hoe om te gaan met dementie.
Stichting Evenmens organiseert diverse bijeenkomsten in de regio. Hierbij kun je spreken met lotgenoten, ervaringen uitwisselen, elkaar steunen en nieuwe energie opdoen. In Raalte en Deventer zijn Alzheimercafé ’s, waar steeds een thema centraal staat.
Tijdens de start van het cultureel seizoen in het Holstohus speelden ik met een groep De Vloer Op, improvisatietheater. Belangrijk daarbij is: meebewegen met de ander, kijken naar de ander, nooit NEE zeggen. Het gedrag bij dit spelen is anders dan in het gewone leven.
Misschien moet je met dementie op dezelfde manier omgaan als bij improvisatietheater. Het is net even anders dan je gewend bent. Maar het levert geen strijd op. Wel plezier, contact, nieuwe ervaringen. Voor jou, de ander. Voor beiden. En echt, iedereen kan dat.
21 september is het Wereld Alzheimer Dag. Ook het begin van de herfst. Is dat symbolisch? Misschien. Maar maak er dan een Indian Summer van, een warme nazomer. Ook al wijst de thermometer anders aan, met improvisatie voelt het altijd warm.
Mooi gezegd Gosse, mooie vergelijking ook met het improviatietheater. Als je niet kunt improviseren wordt het wel heel lastig om te gaan met iemand met dementie.