De burgerbegroting in Heeten – onder de noemer Heeten Durft – gaat van start: van ‘praten over’ naar ‘doen’. Voordat we groen licht kregen hebben we heel veel deskundigen, dorpsgenoten, ambtenaren en raadsleden gesproken en gevraagd om mee te denken. Naast een boel enthousiaste reacties en schouderklopjes kregen we ook fronsende wenkbrauwen en beren op de weg. Terecht.
Euh, burgerbegroting?
Tikkie terug, wat is een burgerbegroting en waarom zou je dat willen? Plat gezegd maken inwoners gezamenlijk keuzes over waar gemeentelijk geld aan wordt besteed in hun eigen omgeving. Met directe invloed van inwoners èn de manier van (samen)werken bouw je echter aan twee grotere doelen: gemeenschapsvorming in het dorp (inclusief buitengebied) en het vertrouwen tussen overheid en inwoners. Geld en uitvoeringsprojecten zijn daarmee een middel en niet een doel op zich. Meer en andere mensen gaan namelijk meedoen aan het democratisch proces, er is veel ruimte voor nieuwe verbindingen en eigen inbreng van ideeën. Dialoog en transparantie zijn de rode draad door een burgerbegroting; je mening delen, maar juist ook het luisteren naar en open bespreken met anderen. De gezamenlijke besluitvorming laat zien hoe groot het draagvlak is.
Beren op de weg
De beren waren bijvoorbeeld vragen over financiële risico’s, positie van de werkgroep binnen Heeten, kosten voor de gemeente, draagvlak en democratische borging of wat als Heetenaren onderling ruzie krijgen. Aan alle onderdelen hebben we in ons voorstel aandacht besteed en uitgewerkt, met de kanttekening dat er zonder twijfel dingen mis zullen gaan. Anders dan je had verwacht of gepland, hoe goed je het ook hebt voorbereid. Een burgerbegroting is een vorm van directe democratie, waar iedereen aan mee kan doen die dat wil. Er wordt veel tijd gestoken in de communicatie en uitnodigen van mensen om aan te haken. En we evalueren met onafhankelijke wetenschappers die meekijken hoe het burgerbegroten in de praktijk uitpakt.
We zijn het meer eens dan we denken
Online deelde iemand een recent artikel van Rob Wijnberg, dat aansluit bij de potentie die er is in de samenleving om samen tot besluitvorming met draagvlak te komen. Zijn conclusie: “We zijn het meer eens dan we denken. Tussen de tegenpolen bestaat een niet-twitterende meerderheid die het eens is met elkaar. De aandacht in (traditionele en sociale) media voor conflicten is zo groot dat we onszelf veel grotere meningsverschillen toedichten dan er werkelijk zijn.”
De sprong wagen
Terug naar de burgerbegroting: belangrijkste beslispunt is of je de doelstelling deelt en vertrouwen hebt. Vertrouwen in de voorbereiding en het draaiboek, maar vooral als inwoners, ambtenaren en raadsleden onderling. Durf je te beginnen en elkaar te helpen als het even anders loopt? Je krijgt tevoren namelijk niet het antwoord op al je vragen, al was het maar omdat theorie en praktijk altijd anders zijn. Als je risico’s vooraf wilt dichttimmeren is alle energie al weggelekt voor je goed en wel begonnen bent. Dus: begin met een zo goed mogelijk plan, wijk daar van af als het nodig is en leer samen van fouten. Laten we gewoon beginnen. Heeten èn de gemeente Raalte durven het samen wel aan.
Links:
Nou nou, Heeten “durft” wel.
Ik wens de initiatiefgroep veel succes en plezier met de uitdaging.
Maar , eerlijk gezegd, ik ben eigenlijk al afgehaakt toen ik het door de raad aangenomen voorstel had doorgelezen. En met name toen ik doorkreeg dat je vooral wel met ideeen kunt komen, maar er dan ook zelf veel energie in moet steken, en dat je voor de financiering vooral ook ideeen moet aandragen waar iets bestaands wel iets minder kan.
Ik ben heel benieuwd hoe in ons mooie dorp daarvoor draagvlak gerealiseerd wordt , met name van de , zoals Wijnberg dat noemt “niet twitterende meerderheid”
Maar, de wens waarmee ik mijn reactie begon, staat ook nog recht overeind…