Bij Sportvisserij Oost-Nederland zijn ze blij dat vissers minder lood in het water achter laten. Een ‘proef’ bij twee plassen in de buurt van Nieuwleusen heeft 45 kilo lood bespaard. Is dat reden om blij te zijn? HELEMAAL NIET. Dat is reden de noodbel te luiden!
Je doet dus een proef met sportvissers in twee plassen en dat levert een winst op van 45 kilo lood. Dat geeft vooral ook aan hoeveel lood er op al die andere plannen nog steeds wel gewoon gebruikt wordt. En daar komt bij: dat lood is om het haakje naar beneden te krijgen. Nu worden daar staan, beton of staal voor gebruikt. Van de regen in de drup toch?
Door Garry Look
“Verlies van stukjes lood door hengelsporters kan een negatieve invloed hebben op de waterkwaliteit” zegt waterschap Drents Overijsselse Delta. Hans Pereboom (lid van het Dagelijks bestuur van WDODelta) is blij met de resultaten van de campagne om loodvrij vissen te realiseren; “Lood hoort niet in het water. Goed dat vissers willen meewerken om meer alternatieve gewichten te gaan gebruiken.”
Helemaal niet vissen is de beste manier om lood aan vislijnen te voorkomen. Want vissen, wat is dat nu voor een barbaars gedoe. Je zit daar ogenschijnlijk relaxt aan de waterkant een beetje naar je dobbertje te turen, maar eigenlijk ben je er op uit vis te verminken. Hij bijt jouw haakje in zijn bek, met het ophalen scheur je zijn gehemelte alvast een beetje open, en je trekt dat aan gort als je het haakje eruit haalt. Dan flikker jij de vis weer in het water en gaat weer ogenschijnlijk relaxt naar jouw dobbertje zitten kijken.
Als je de natuur een handje wil helpen, moet je niet proberen te vissen zonder lood, maar moet je niet meer vissen.