“Een festival, al die onverharde wegen, dat kan ik nooit, met mijn rolstoel!”, schreef Sanne Dasselaar dit voorjaar. “Totdat ik er met mensen over ging praten en uiteindelijk ook mensen trof die de uitdaging wel aan wilden gaan. Een idee werd een plan, Juanes op Bospop het doel. Ze zou ons op de hoogte houden als het gelukt was.
Dit weekend kregen we bericht: missie voltooid. Sterker nog: backstage Juanes ontmoet! Hoe mooi is dat!
Juanes is een Latin rock singer/songwriter, in 2003 is hij in Nederland bekend geworden met de nummers ‘A Dios Le Pido’ ‘Un dia normal’ en ‘La Camisa Negra’. Na haar bezoek aan Juanes op Bospop snapt Sanne er nog minder van dat zo weinig mensen hem kennen. “Wat een fantastisch optreden! Ik kon eigenlijk alle nummers meezingen!”
Door Sanne Dasselaar
Het was nog een hele onderneming daar te komen, maar het is gelukt. Omdat Welzorg op Maat er mee samenwerkt, had ik via De Zonnebloem een Caddy gehuurd. Mijn ouders hebben die gehaald en teruggebracht. De reis naarWeert heb ik met een buddy gemaakt. Na dik twee uur kwamen we aan op het festivalterrein. Wat een groot terrein! Niet echt heel rolstoel toegankelijk. Maar goed, ik ben tot hier gekomen. Dus dat laatste stukje van de reis zal ook wel lukken. Ik ga ervoor.
Rolstoelpodium wel heel ver weg
Ik hobbel met m’n buddy het parkeerweiland uit naar de ingang voor ticket- en tassencontrole en het polsbandje. Als voorprogramma kiezen we de Britse zangeres Yola en nemen nog een hapje en een drankje, voordat we een plekje gaan zoeken voor het optreden waar het uiteindelijk allemaal om te doen is. Dat plekje is uiteraard op het rolstoelpodium. Mooi dat die faciliteit er is. Maar wat staat dat ding toch ver van het podium af zeg…. We hebben het altijd over inclusie en meedoen en dan deze afstand, beetje jammer.
Eerst leek het rolstoelpodium ook nog te vol, maar dat was snel opgelost door wat te schuiven.
En toen Juanes. Al vanaf het moment dat hij opkwam was het geweldig! Bijna alles kon ik meezingen. Als er een dak op zou hebben gezeten was dat er zeker af gegaan. Het was echt een feest! Ik vind het echt zo vreemd dat er nog zoveel mensen zijn die hem niet kennen.
(tekst gaat verder onder de foto)
Ik heb Juanes gewoon ontmoet!
Na het optreden kreeg ik de kans om Juanes te ontmoeten…. Dat laat ik me geen twee zeggen. Zo lief dat iemand dat voor me heeft geregeld.
Daar sta je dan naast je idool. Wat was het bijzonder geweldig om hem te mogen ontmoeten. Ik werd hartelijk ontvangen. In het echt is hij net zo vriendelijk en lief als hij op social media overkomt. Hij kwam gehurkt naast mij zitten en we maakten een praatje. Tip: vertel je idool nooit dat jij zijn taal leert😂. De lessen die ik gehad heb, mochten op dat moment niet helpen. Maar gelukkig, in het Engels ging het perfect. Mijn dag kon niet meer stuk.
Dat smaakt naar meer!
Juanes moest weer verder, een dag later een optreden in Luxemburg. Ik heb nog een shirt van Juanes gekocht. En toen met mijn buddy weer terug naar Deventer. Wat een dag. Ik ben me nu aan het oriënteren op concerten in het buitenland, want de uitdaging van een popconcert in Nederland is gelukt. Nu ook maar de volgende stap wagen! Ik sloot mijn vorige stuk af met Albert Einstein. Dat doe ik nu weer: ‘te midden van de moeilijkheid ligt de mogelijkheid.’
Ik laat jullie weer horen.
Mooi Sanne! En wat dat rolstoelplatform betreft: die moet naar voren. Ik zag op de Zwarte Cross hetzelfde. Goed dat het er is maar waarom helemaal achteraan?
Ja dat vraag ik me dus ook af, je hebt het over inclusie dus iedereen samen…. Maar ik mag verder helemaal niet klagen, want dichterbij je idool dan dat ik ben geweest kan je niet komen