Het was weer een prachtige dag, zonnetje erbij en een strak blauwe lucht, het nodigde echt uit voor een heerlijke wandeling. De afgelopen nacht heeft het wat gevroren, een dun laagje ijs ligt op het ondergelopen land maar om te kunnen schaatsen is het nog niet ietsje te vroeg.
Dit keer ben ik door de buurtschap Varsen, bij Ommen gelopen. Een rondje langs ‘erve Vechtdal’, jaar rond lopen daar de brandbruine koeien buiten. Afgelopen weekend was het daar nog een grote waterplas en was dit bedrijf helemaal door het water ingesloten. Nu lukte het mij maar net om over het fietspad het rondje af te maken. Er lag een dun laagje ijs op het betonnen pad, meestal was het ijs nog te dun om er over te lopen, maar gelukkig had ik laarzen aan, en lukte het uiteindelijk verder te lopen en kon ik via ‘de Ziel’, zo heet dat gebied daar, helemaal rond lopen.
Ineens zie ik een blauwe schicht, elke keer is het weer een verrassing om een ijsvogeltje te zien. Wat zijn ze prachtig! Vooral als de zon op zijn mooie blauwe verenkleed schijnt. Daar zat hij, loerend op een overhangende takje, kijkend of er nog prooi voor hem te vinden was. Even later dook hij in het water om na een paar seconden met een klein visje boven te komen.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Ik durf het bijna niet te zeggen, het is ook wel wat luguber, je zou dat visje maar zijn….., maar toch geniet ik ervan om te zien hoe dat visje levend naar binnen wordt gewerkt. Ook dat visje is een prachtig mooi schepseltje, het wordt zomaar vlak voor mijn neus verorberd, en ik geniet er ook nog van, kan dat eigenlijk wel?
Een paar groepjes kieviten waren nog in het grasland druk aan het wormen zoeken. Eén ding weet je dan zeker, als deze vogels er met vorst nog steeds zijn heb je geen KNMI nodig om te weten dat deze eerste vorstperiode maar van korte duur zal zijn!
(tekst loopt door onder afbeelding)
Boven in de kroon van een majestueuze eik zie en hoor ik ineens een hele groep spreeuwen, wat zijn ze mooi en wat een prachtig ‘gekakel’! Ja, heel bijzondere vogels deze ‘Scandinavische spreeuwen’…. Onder de boom blijf ik even staan genieten, daar kan ik ze mooi bekijken, maar vooral ook luisteren naar het heerlijke ‘geklets’. Het is net alsof ze even aan het bijpraten zijn. Wat wil je ook, als je uren gevlogen hebt en uiteindelijk na een vermoeiende vlucht bij elkaar in zo’n mooie boom zit uit te rusten, dan heb je elkaar vast ook heel veel te vertellen. Helaas is mijn talenknobbel niet zo goed ontwikkeld dat ik deze spreeuwentaal kan verstaan, laat staan van deze ‘klimaatvluchtelingen’ uit Scandinavië. Wel jammer trouwens, want ik weet bijna zeker dat ze het over mij hadden. Ja ik denk echt dat ze elkaar aan het waarschuwen waren voor dat gevaarlijk mensje daar onder hun boom.
Ook mooi om te zien dat ‘de jeugd’ alweer probeerde of het ijs op het ondergelopen land, dik genoeg was om te schaatsen. In gedachten zag ik mij daar zelf weer als kleine jongen staan. Voorzichtig proberen op het ijs te staan, wat stampen…..een eindje glijden…..een beetje kraken…..,barsten die alle kanten opspringen, maar ja hoor het lukt net, meer ook niet! Als het de komende nacht weer matig gaat vriezen, is het daar vast prachtig om te schaatsen.
Dus wie weet haal ik morgen mijn schaatsen wel uit het vet!☺️😁