Oonze kapper
We (Luttenbergers) stonden vroeger wel bekend als het hardrock centrum van oost Nederland en daar hoorde lang haar, een baal shag in je linkerborstzak van je spiekerjassie en in de andere borstzak een haar borstel bij.
Niet dat er veel van het lange haar afgeknipt mocht worden, maar het moest wel eens bij geknipt worden. Misschien was hij wel 40 jaar onze kapper in het dorp. Ruim 20 jaar geleden stopte onze Luttenbergse kapper. Er kwam wel een andere (niks mis mee), maar toch waren we vergroeid met hem en moesten eerst even wennen aan de opvolger.
(Lees verder onder afbeelding)
Het was een soort familiebedrijf, stond je voor de kapperszaak dan had zijn “zus” aan de linkerhand een huishoudelijke winkel zeg maar de Luttenbergse marskramer (Een Luttenbergse Hema hadden we al) en er was ook een postkantoor gevestigd in haar pand.
Na het Luttenbergs feest hing de winkelpui vol met foto’s van het feest die daar geschoten waren. Achter die 2 winkels hadden broers van de kapper en zijn “zus” een bouwbedrijf. Best een bijzondere man die naast het knippen veel voor de Zonnebloem deed.
Tot op hoge leeftijd kwam hij nog bij oudere mensen aan huis knippen. Kwam ook nog bij mijn vader. Het ging mijn vader niet meer om de kwaliteit, maar vooral om het praatje onder en na het knippen. Nog in de tijd van de lange haren kwam het voor dat mijn moeder mijn lange haar weer beu was. Moest ik er toch weer aan geloven.
(Lees verder onder afbeelding)
Als ik onderweg naar de kapper fietste, deed zij stiekem nog even een belletje met de kapper. Er moest maar een flink stuk afgeknipt worden. Eenmaal bij de kapper in de stoel zei ik hem dat alles even bij geknipt moest worden. Hij was wel zo eerlijk om te zeggen dat mijn moeder al had gebeld. Dus dan werd er voor een gulden middenweg gekozen.
Een grappige anekdote was dat als we het alleen wat lieten bijknippen dit vaak onder het bedrag van 10 gulden bleef. Zijn reactie was dan : “ Ben niet helemaal rond geweest, dus geef maar 8 gulden”…..
Popkoor
Lang geleden mocht ik mee zingen in een popkoor. Toen één van de leden van dit koor 25 jaar getrouwd was, hielden ze dit feestje bij “Jan Steen” in Heino. Op dat moment een zeer gewild restaurant. Buffet annex selfservice grillrestaurant: Grappig was dat “Jan Steen” zelf ook aanwezig was.
(Lees verder onder afbeelding)
Hij liep dronken rond met een nostalgische witte karaf en een glas wijn. Steen stond bekend als losbol en liefhebber van alles wat met alcohol te maken had wat geweldig werd gespeeld door een ingehuurde acteur.
Bij de voordeur van het restaurant werden we al opgevangen door Jan Steen met de woorden : “Soo voer gesongen, soo na gepepen” (slecht voorbeeld doet slecht volgen).
In die dagen was het een zeer geliefd restaurant waar je de drankjes zelf kon pakken en meestal was er als buffet een BBQ Meerdere (gas) BBQ’s waren aanwezig en op die middag hadden ze er één uit gelaten. Bij de andere BBQ was het een drukte van belang en er stonden meerdere mensen op leeftijd.
Een van de aanwezigen wees deze oudjes erop dat er nog een BBQ was waar geen mensen bij stonden. Dus gingen ze daar maar staan. Niet wetende dat deze niet aan stond. Na een kwartier kwamen ze hier achter omdat hun vlees niet bruin en gaar werd.
Reetveter
Het meest grappige van die avond was de 25 jarig levensloop van de feestneuzen. De kinderen vertelden dat moeders vandaag voor het eerst een string aan had. Vaders was waarschijnlijk niet op de hoogte en reageerde
“Wat mut ie noe met een string an.”
