Gek op muziek en alles wat daarbij hoort
Deze man was verzot op zingen en vooral in de straatzanggroep waarin hij zong. Maar ook na een optreden effe flink doorzakken was geen straf voor hem. De enige bijkomstigheid was dat zijn vrouw hier niet altijd blij mee was. Een biertje was geen probleem, meer biertjes vond ze minder. Zo zat hij ook eens (te lang) in de kroeg ergens hier in de buurt buitenaf. Zijn vrouw was naar hen toe gekomen om hem op te halen. Toen ze eenmaal in de kroeg binnenkwam vroeg de kastelein : “ En, wat mut die geitte zoep’m”
(lees verder onder afbeelding)
Bie oons bóám op ’n barg
Een welbekende smid bie oons uut de buurte, had altied een shaggie op de lippe. Het shaggie stak hij aan door deze in het smidsvuur te houden. Voor hij weer een pakje shag aanbrak, waste hij deze eerst uit, om de nicotine eruit te wassen. En de shag was dan vochtig en zo kon hij er langer mee roken. Dat kwam hem wel goed uit want zo breed hadden ze het nu ook weer niet. Wel moest hij het steeds opnieuw in het smidsvuur houden om door te kunnen roken. Was s avond wel moe van de hele dag aan die sigaret te trekken.
(lees verder onder afbeelding)
Dollie
Ooit (ergens rond 1978/79) ergens in de vorstverlet naar de bouwbeurs geweest in ik dacht Hardenberg met mien beunhaasmoat. Volgens mie heb ik hier de stenen van oons huus nog uitgezocht. Met een bult informatie weer op huus op an. Vlak veur Lemelerveld zegt mien moat : “Zulle wie nog effe een biertie doen bie “t Hoekje” in Lemelerveld ?
Lekker man, zo gezegd zo gedaan. En loat noe Dollie ok aan het tap zitten, det geeft meestal een reden det ’t niet bij één pilsie blief, ma ook stiet garant veur schik en smerige proat. Zo kwam t bier drinken thuis ter sprake. Nu had hij thuis ’t bier op de eerste verdieping staan, wat hij maar niks vond (was volgens mie een idee van zien vrouw). Iedere avond het bier naar beneden sjouwen was niet zijn ding. En dan die uitspraak die hier op volgde : “Ik blief liever dicht bie de grond, en dan het liefst een mensen dikte van de grond af”
(lees verder onder afbeelding)
Bussie kump zo
Ik mocht een paar jaar helpen boodschappen bezorgen voor onze supermarkt. Na een paar maand bedacht de uitbater om een grotere bus te kopen. Op zicht niks mis mee (Kuij ’n bult in pakk’n). Maar op een terugweg vanaf Raalte (net iets voorbij “Jan Truun”) kump mie ineens een knal van onder de motorkap (Holy moly). Kon de bus nog net in de berm krijgen. Wat bleek motor nao de kloot’n. Gelukkig nog garantie. Een half joar later rijden we op de Hottenvoortsweg en ineens rijd het achterwiel ons voorbij. Zaten wie ineens met de rechterachter kaante met de konte op t asfalt. Weer garantie, de leerjongen in de garage had tijdens een beurt de moeren vergeten aan te draaien..
(lees verder onder afbeelding)
Hanenboer
In een naburig dorp moesten we ook altijd naar een boer die met kerst pollen gras om de kerststal onder de kerstboom zette i.p.v. mos. Als je half januari weer bij hem kwam stond de kerststal er nog, maar was de kerststal bijna niet meer te zien. Het gras was flink gegroeid en kwam boven de kerststal uit…
Paarden schatters
Vroeger kon je tegen betaling paarden schatters (tegenwoordig zou zoiets paarden taxateurs heten) laten komen om te kijken hoeveel je paard waard was voor de verzekering. Ook bie ons in ’t dorp woonde zo iemand. Hij ging met zijn maat bij de boeren langs om hun paarden op waarde te schatten. Zo moest hij een paar kilometer verderop ook bij een boer een paard op waarde schatten.
Dus paard tevoorschijn gehaald en schatten maar. Dit werd meestal afgerond met een kop koffie en als ze geluk hadden bij sommige boeren met een borrel. En ze spuwden daar niet in dus kom maar op. Toen de vrouw des huizes de paarden schatters de eerste borrel in schonk, vroeg ze : “Zou je er ook wel suiker in willen hebben” De man bedacht zich niet en zei : “Nee, doe dat maar in de 2 de borrel”. Ja een aangename manier om aan de 2 de borrel te komen.
Mien Schoonva zee vrogger altied : “Op één been kuij nie lopen”…
