Toen ik bedacht dat ik mee wilde doen met de wedstrijd voor de mooiste boom van Salland ben ik eerst naar mijn geboortehuis gegaan. Want in mijn herinnering stond daar mijn mooiste boom. Een heel grote stoere eik, solitair, midden in een kruidenrijke wei. Het bleek een gewone boom in een heel klein weitje dat er ook niet meer zo natuurlijk uitzag.
Wil jij ook jouw mooiste boom aanmelden? Stuur die dan naar demooisteboomvansalland@gmail.com
Vroeger liep ik daar op het erf een rondje hard over een pad rondom die eik, soms wel tien rondjes. In mijn herinnering had ik dan wel vijf kilometer gerend. In werkelijk – zo bleek – was het niet eens één kilometer…
Qua vorm en uitstraling had ik me in het vroege voorjaar een boom op het netvlies geplant die een prachtige wirwar van takken had. Vooral als de zon er op scheen na een regenbui werd de boom een prachtige pentekening van krioelende takken die bovenop vers groen en onderop vochtig zwart waren. Toen ik er met mijn fototoestel naar terug ging, zat de boom vol in het blad. Nog steeds mooi. Maar niet ‘de mooiste’ meer.
Ik stelde me toen de vraag of ik een momentopname van een boom wel een goed criterium vind voor ‘de mooiste boom’. Moet een boom eigenlijk niet in alle seizoenen de mooiste zijn, wil hij/zij de mooiste zijn?
Ik merkte dat de zoektocht uiteindelijk meer in mijn hoofd verder ging, dan in de natuur.
Een boom kan ook symboliek vertegenwoordigen. De vergaderboom vroeger op de enk van een dorp. Of de twee lindes op mijn erf die vroeger voor de deur van de gesloopte boerderij stonden. Kun je aan de hand van bomen de geschiedenis van Salland vertellen?
Wat als ik naar energetische waarde ga kijken? Bomen geven energie af. Als je met de ene hand een boom steunt en met de andere arm een opwaartse beweging drukt, dan heb je bij de ene boom meer kracht dan bij de andere. Echt waar! Maar kies ik dan voor de sterkste boom? Of kan de zwakste juist meer aandacht gebruiken? Bomen geven onder de grond ook signalen aan elkaar door. Via het mycelium. Als er van de ene boom blad gevreten wordt door een ree, produceert de volgende boom extra looizuur, zodat zijn blad niet meer lekker is. Ook echt waar!
Ik dacht ook nog aan een appelboom in een tuin van vrienden in de buurt van Moskou. Die gaf ik hen cadeau bij de geboorte van hun dochter. Maar het stel is gescheiden en verhuisd. De relatie met die boom is weg. Ik heb ook geen boom waarin ik een lieve tekst gekrast heb. Ik heb wel een hartje op de scheidingsmuur door Belfast gegrift en twee kindervoetjes op het pas gestorte plaveisel van Nerja in Zuid Spanje door mijn kinderen laten afdrukken. Maar ja, dat zijn geen bomen.
Ik kan me de mooiste boom ook voorstellen als de boom met de grootste ecologische waarde. Een boom vol met vogels, insecten, schimmels en ander leven eromheen. Toen moest ik aan een uitspraak van boswachter Arjan Postma denken in de podcast ‘hoe doen andere dieren dat’: het meeste leven zit op een dode boom. Kijk daar eens naar: fantastisch om te zien! Maar een dode boom als mooiste boom?
Uiteindelijk bedacht ik me wat een boom zelf de mooiste boom zou vinden. Ik heb het ze gevraagd:
🌳 De boom die het meest verbonden is
🌲 De boom die het meeste leven voedt
🌿 De boom die harmonie brengt
🍁 De boom die anderen helpt groeien
Ik zoek nog even verder.
