Ik kwam deze tekst tegen:
De landen troffen elkaar niet eerder in een 20-oversduel. India won de toss, koos ervoor te batten en ging behoedzaam van start. Het verloor alleen de wickets van Rahul en Sharma en schroefde het tempo op. Kohli (62 no) en Yadav (51 no uit 25) tilden de score naar 179 runs. Dat target was te hoog gegrepen voor de batsmen. Max O’Dowd vloog uit de startblokken, maar sneuvelde na tien ballen. Ook Tim Pringle en Shariz Azmaz waren redelijk efficiënt, maar verder was het toch vooral sprokkelen: 123-9.
Iemand een idee waar dit over gaat? Over een bloederige confrontatie in Kabul met bomvesten? Het straat voor straat terugtrekken van de Russen uit Gherson?
Nee, het gaat over cricket, dat is een beetje het korfbal van het Verenigd Koninkrijk. Maar toen wij nog de leiders van de slavenhandel waren kon je niet gemengd sporten, hooguit gemengd verkrachten, dus dat korfballen is niet goed van de grond gekomen. Die Engelsen hebben meer met cultuur dan wij en dus is cricket nog steeds een Brits Gemene Best dingetje.
Ik heb die tekst hierboven van Teletekst. Ik ben die Nederlander die daar nog naar kijkt. Ik stel me dan voor dat er op de reactie van de NOS iemand zit die daar stukjes over schrijft. “He Roderick, ’t is weer WK Cricket, wil je dat coveren?”
In een grijs verleden begeleidde ik studenten die sportjournalist wilden worden. Tom Egberts kon nog wel wat extra stagiaires gebruiken bij Studio Sport en ik had nog wel wat studenten die daar zin in hadden. Tip van Tom: als ze zeggen dat ze specialist zijn in een onmogelijke sport, dan maken ze meer kans op zo’n stageplek.
Een student las zich een avondje in in curling en handboogschieten, een ander zei dat ie alles wist van rodelen en cricket. Ze kregen beiden een stageplek en werken nog steeds bij Studio Sport. En ze doen nog steeds die sporten!
Maar ze hebben niet goed opgelet tijdens een van mijn colleges: dat je geen taal moet schrijven die mensen niet snappen. Als je dat wil, moet je bij de afdeling communicatie van een overheid gaan werken.
