Ik ben gestopt met twitter en facebook. Social Media worden wel een beerput genoemd, ik zie het meer als de plek waar je kunt lezen hoe Nederland er echt over denkt. Je leest daar wat je ook aan de verkiezingen ziet: een heel groot deel van Nederland vindt die toeslagenaffaire helemaal niet erg en we hebben veel te veel buitenlanders hier.
Ik ben ook gestopt met De Vooravond en Op1. Ik zit namelijk niet te wachten op meningen van journalisten die daar de hoofdzakelijke tafelgasten zijn, en het kan me ook niet zoveel schelen dat Britt een nieuwe talkshow heeft.
Ik heb ook besloten journalisten niet meer te woord te staan. In 90% van de gevallen schrijven die niet wat ik zeg. Op Raymond Korse van De Stentor/Tubantia na liegen ze niet, maar ze verdraaien wel tactisch, zodat er staat wat zij willen schrijven in plaats van wat jij wil zeggen.
Al die besluiten heb ik een soort van Cold Turkey genomen: van de ene op de andere dag. En dan mis je toch een uitlaatklep. Zo was deze week in het nieuws dat Poetin nog tot 2036 president kan blijven en dat hij in dat geval Stalin voorbij is als langst zittende. Maar in werkelijkheid ging het om een grondwetswijziging dat een president meer termijnen dan twee stuks kan blijven zitten, een wijziging na een volksreferendum waar de populariteit van Poetin groot bleek. Ik ken Rusland een beetje en ik kan je zeggen dat die populariteit ook echt groot is, die is van een heel andere orde dan we hier via nieuws doorkrijgen. Maar die populariteit daalt. We moeten nog maar eens zien wat dat voor de volgende verkiezingen betekent.
Wat er feitelijk overblijft is dat in Rusland een president vier termijnen mag blijven zitten. In geval van Obama zou je gehoopt hebben dat ze in de VS ook zo’n systeem hadden. En wat te denken van Nederland. Rutte staat aan het begin van een vijfde termijn. En onze koning, getrouwd met de dochter van een man die tegenstanders uit vliegtuigen liet gooien, zit er voor het leven zonder ooit gekozen te zijn.
Is die invalshoek niet een veel interessanter vergelijk?
Voor corona hoef ik ook niet bij journalisten terecht, ze geven me vooral dagrecords, de verkeerde ook nog eens een keer, want iedere dag krijgen we besmettingscijfers door, terwijl die afhankelijk zijn van de hoeveel tests, de bereidheid te gaan testen, regels over wie zich mag laten testen en nu weer dat we kinderen ook testen. Dat vertekent…
Ik zou liever verhalen zien over dat al lang bewezen is dat je buiten niet besmet raakt en dat het dus onzin is in de weekenden druk gezochte natuurgebieden te sluiten. Of verhalen over straks weer roken op terrassen terwijl de helft van de rokers daar aan dood gaat.
Maar die verhalen lees ik niet. Daarom dus.
