Het is een beetje lachwekkend Marco B te zeggen, we weten allemaal wel wie dat is. Ali zou beter af zijn met zijn echte naam. Ali Bouali, geen idee over wie je het dan hebt toch? Dat ie zichzelf Ali B noemde was een grapje. Maar nu niet meer.
Die journalistieke regel (het is wettelijk niet verboden de hele naam te gebruiken) is feitelijk bedoeld om de dader te beschermen. Gek genoeg is er zoiets niet voor slachtoffers. Als je iets overkomt, vinden journalisten dat ze het recht hebben je met naam en toenaam aan het publiek te tonen. Dat als ik in het buitengebied van de sokken gereden wordt door een telefonerend jochie op een veel te grote trekker, dat ik dan Denne van Knöldert ben, hij Jantje Z. Terwijl Jantje om het ongeval vroeg en ikke nie. De passant die compleet onbetrouwbaar getuigenverslag doet op de radio hoeft ook “liever niet” met achternaam opgevoerd te worden.
In België doen ze dat anders. Daar is Marc D gewoon Dutroux en dat is hij daarom in Nederlandse media ook gewoon. Als Folkert van der G zijn straf heeft uitgezeten krijgt hij ineens een achternaam. Gekkigheid.
België is toch al anders: als de journalistiek daar iemand neersabelt (goed voor de verkoopcijfers), krijgt die persoon net zoveel ruimte als de journalist gebruikte om zijn eigen weerwoord te organiseren.
Nu was er van de week een hoop heisa om een drugsfabriek in Den Nul. Iedereen mag thuis bier en wijn brouwen, maar als je andere – vaak veel minder gevaarlijke – drugs wil hebben moet het illegaal. De eigenaar van het pad was Jan G las ik in de krant, een goede bekende in Den Nul, stond er bij. En ook de hoek van straten waar hij woonde. Binnen tien seconden googlede ik G bij elkaar. Dus dat van die achterletter was onzin, een fantastisch voorbeeld van slaafs de regels volgen en niet kijken naar de bedoeling ervan.
Zoals te doen gebruikelijk waren ineens alle regionale journalisten daar aan de Rijksstraatweg aan het kluitjesvoetballen. Blij dat ze even niet achter de boeren aan hoefden. Op zulke momenten zie je dat er in het geheel geen verschil is tussen de commerciële Stentor en de 100% gesubsidieerde regionale omroep die ook de weg in Salland dus kon vinden. Reactie van de buren (dat hadden we nooit gedacht, ik had het altijd al gedacht), reactie van de burgemeester (het kan zo overal maar gebeuren) en reactie van de advocaat van G. (hij wist er niks van). Daar waren we toch mooi maar weer veel wijzer van geworden.
De teneur van de berichtgeving: G is er in geluisd, hij wist het niet, het waren anderen. Die teneur was heel anders geweest als G niet een autochtoon was. Wedden?
Maar ik heb op Google Maps het terrein eens bekeken, die drugscontainers die verhuurd werden, stonden toch echt wel een eindje van de weg af, het lijkt me sowieso al zonderling als er op een vrijdagmiddag iemand aanbelt en interesse heeft in precies die achterafplek.
Beetje gek toch wel?
Maar bovenal vind ik dat drugs gelegaliseerd moet worden. Negentig procent (!) van de georganiseerde criminaliteit in Nederland heeft te maken met drugs. De politie dweilt met de kraan open om daar wat aan te doen. Of om met Ton Strien te spreken: dit kan overal gebeuren.
Omdat we het verbieden.
