Het wegrestaurant bij Heino is nieuw leven ingeblazen. Ik heb er ook behoorlijk wat oud leven liggen. Drie oude koeien haal ik graag nog eens uit de sloot.
Een oude koe heeft maar een kort verhaal. Er was een casino gevestigd in het wegrestaurant, maar dat zag er niet zo legaal uit. Beetje louche. Met grote honden die het terrein bewaakten. Maar ja, ik was journalist en wilde Salland toch vertellen wat daar aan de weg gebeurde. Met blaffende honden aan mijn kuiten belde ik aan, klopte en sloeg op deuren en ramen, om iemand te spreken te krijgen. Na lang aandringen ging er een deur open. Antwoord op mijn vragen: “dat gaat je niks aan”. Om die reden werd dat een kort verhaal. Want zoveel lef had ik nou ook weer niet.
Iets langer verhaal was de autohandel die er bedreven werd vanaf de parkeerplaats. Willem Morrenhof had het pand in gebruik voor zijn handel. Eigenlijk mocht je daar geen autobedrijf hebben. Maar op de parkeerplaats mochten natuurlijk wel gewoon auto’s staan. En ja, als je er dan eens eentje verkoopt vanaf die locatie… Het liep wat uit de hand toen er trucks met oplegger, voorzien van Roemeens kenteken, zes auto’s tegelijk kwamen kopen.
Morrenhof had eigenlijk een garage op de boerderij ernaast. De politie van Heino zou die de volgende ochtend komen ontruimen omdat de vergunningen niet op orde waren. Morrenhof had daarom de garage met brug hermetisch afgesloten. Toen de politie kwam, onder aanvoering van de lokale politiebaas (Van der Horst of Ter Horst, dat is me even ontschoten), had die zijn legitimatie niet bij zich. “Tja, iedereen kan hier wel zeggen dat ie van de politie is”, vond Morrenhof, dus reed het politiegevolg eerst terug naar kantoor, om met enige vertraging uiteindelijk toch al die kettingen van de deur door te knippen. Daar troffen ze een lege ruimte aan.
De brug was er die nacht uitgehaald. En alle auto’s waren ook weg. Die stonden bij het wegrestaurant op de parkeerplaats.
Meest spannende verhaal vind ik wel de tip die ik kreeg dat het wegrestaurant zo hals over kop failliet was gegaan dat de eigenaar zelfs de drankkelder niet leeggehaald had. Dat ben ik na een optreden van Fischer Z in Hattem op de terugweg naar Raalte eens wezen controleren. En inderdaad, als je achterom sloop, kon je zo via een van de kapotgeslagen ramen de kelder binnensluipen waar een slijterij aan sterke drank stond. Ik heb dat verhaal pas veel later aan anderen verder verteld, want het zou toch zonde zijn die voorraad met meer mensen te moeten delen. Daar heb ik nog lang plezier van gehad.
