Toen mijn dochter op school leerde over dictators had ze al snel begrepen dat je met alleenheerserij ook goeie dingen kunt doen. Toen haar klasgenootjes kozen voor piloot, brandweer, dokter en de baas van McDonalds zei zij tegen de juf: “Ik geloof dat ik wel dictator wil worden, want als je een goeie dictator bent hoef je ook niet zo veel te overleggen zoals de politiek doet.”
Als ouder heb je in het leven van die momenten dat je waarneemt dat jij je kinderen niet meer opvoedt, maar dat de kinderen jóu van wijze lessen voorzien. Ik had dat punt denk ik toen al bereikt…
Thuis vroeg ze trouwens nog of Balkenende dan ook een dictator was, want die was met list en bedrog de oorlog tegen Irak begonnen en wilde daar later geen onderzoek naar laten doen, had ie afgedwongen in het regeerakkoord van Balkenende 26, net als de gewoonte van die tijd dat kabinetten niet langer dan anderhalf jaar zaten. Ik zeg: “Ja eigenlijk wel, want bij het CDA is god de enige baas.”
Poetin wordt ook gezien als een dictator. Maar volgens mij klopt dat volgens de definitie van dat woord niet. Want hij is democratisch gekozen en zelfs nu nog is hij bij meer dan de helft van de Russen populair. Dat komt misschien wel door de manier waarop hij de media beheerst, maar goed, op basis van ónze media hebben jullie je ook allemaal braaf laten inenten.
Poetin in een agressor, iemand die extreem slecht tegen zijn verlies kan. Nu is dat niet zo erg als je Messi of Ronaldo bent, maar dat is lastig als je Tom Beugelsdijk of Kostas Lamprou heet. Lamprou houdt zich nog wel wat koest (of zou die juist heel goed tegen zijn verlies kunnen…), Beugelsdijk is de gele kaarten-koning.
Zo zie ik Poetin ook. Hij heeft best reden bang te zijn voor het Westen dat de wereld wil overheersen, dan wil je je eigen territorium eerst goed beschermen en sus je met WK’s en Olympische Spelen je tegenstander in slaap. Dat laatste gaat met gemak, de macht van het Westen is natuurlijk zo corrupt als maar kan en last zich decadent fêteren op kaviaar. De koning hier trouwt met liefde de dochter van een dictatoriaal massamoordenaar. Met zo’n opa moet je nog maar eens zien wat er van Amalia op de troon terecht komt.
Als je macht tegen wil houden die gebaseerd is op angst en zich uit via agressie, moet je de veroorzaker diep in de ogen durven kijken. Niet stiekem in een hoekje van de Dacha in de verte Poetin aan een lange tafel zien zitten, zoals Halbert Zijlstra, namens het groot kapitaal van de ‘wat is er mis met oligarchen’-VVD bij elkaar loog, nee: je moet ze in hun eigen stinkende man-cave in de ogen durven kijken en ze dan langzaam maar zeker ombuigen tot de rede.
Je ziet op de foto dat ik daar alvast een begin mee gemaakt heb. En dan maar eens kijken of die gedachte van mijn dochter klopt.
