Ik was de dag noa Black Friday in de kringloopwinkel van Wieje. Het gaf mie het zalige gevuul van een onderonsje van meansen die een dag later de schade komt opne’mm van die sneuneuzen die d’r vriedag met beide biene in’etrapt waren.
Döar Denne van Knöldert
Een gezellig pluimage van vrolijke meansen die niet altied op de goeje plaatse stunn toen het geluk uutedeeld werd, die zich hebt weg loaten drukken döar meansen met geld as driefveare.
In de kringloopwinkel ligt altied verrassend völle van die dinge die ie koopt op Black Friday. Het is die dag een keupie, ie kunt het niet loaten ling, mar thuus lig het d’r mar. (Een derde van alle kleding die emaak wördt, wördt nooit edraang…) En dan, as de stapel van ‘ik heb d’r eigenlijk niks an’ ömme valt, dan giet het noar de kringloop.
Wat een lol hadden wie doar zoaterdag öm Black Friday. Of eigenlijk, wat hebt wie smakelijk ‘elachen öm al die meansen die in Black Friday ‘etrapt ewaren. Wie hebt ok nog eam een kearsie an estökken vöar de wichter, made in Taiwan, die zich vermoedelijk letterlijk dood hebt ewerkt öm de extra productie en dus de extra dollars in de portemonnee van de baas in goede banen te leiden.
Een kearsie anstekken, det doet meansen die in de kringloopwinkel komt, die geeft öm de medemens.
Ik heb mie zoaterdag oaverwu’nn. Ik leup al in blouses en truien van de kringloop. Mar sinds vandage ok in broeken. “Die hef toch iemand anders ok al an ehad?” vreug iemand. Ik zeg: “Sloap ie wel ‘ns in een hotel?”
