Door corona is de eindtoets die bepaalt waar je na de basisschool terecht komt milder beoordeeld. Gewoon allemaal een half puntje erbij en dan klopt het weer. Iedereen lijkt dat normaal te vinden, ik hoor er tenminste geen gekke dingen over. Maar het is natuurlijk knettergek.
Toetsen is een heel domme bezigheid. Wie dat bedacht heeft moet snel terug naar school, graag naar een goede school. Want je toetst met een toets alleen maar wat iemand niet kan, of je controleert of iemand zijn huiswerk gemaakt heeft. Het is een keihard afstrafmoment: havo of vmbo, overgaan of blijven zitten. Lekker leer-stimulerend…
Zelf maakte ik ook toetsen. Meerkeuze voor journalistieke vakken op het HBO. Complete onzin natuurlijk, maar voor alle andere vakken had je een toetsbank, dus ook voor het praktijkvak. “Stel je voor dat ze het allemaal anders gaan doen”, zei de baas die zich ook zo gedroeg. Met Exel sheets op tafel dacht hij alleen maar aan ‘beheersen’. Die toetsbank (een computerprogramma) deed alles voor me. Ik had er 200 vragen ingestopt, ieder half jaar poepte hij er 40 in een toets. Hij keek de toets na, beoordeelde of er vragen tussen zaten die niet genoeg ‘discrimineerden’ (die iedereen goed had) en die dus vervangen moesten worden. De computer bepaalde ook de norm: 15 procent kreeg onvoldoende. Ik was dus een heel stabiele docent: ik had altijd 85 procent van de studenten die het niet haalde.
Toen ik in mavo3 het tussentijdse rapport vol onvoldoendes opwerkte naar een eindrapport dat er best leuk uitzag, bleef ik toch zitten omdat ik voor Duits niet met meer dan twee cijfers vooruit mocht. De 3 werd een 5 terwijl ik een 7 gemiddeld stond. Bleef ik zitten. En dat lag dus niet eens die Duitsers. Het was niet zo belangrijk of ik Duits kon, het was belangrijk dat we regels hebben die we na moesten leven. Ordnung muss sein!!!
Uiteindelijk heb ik zelfs de havo gehaald. Met een 8 voor mondeling biologie. Daar had ik de docent op het hart gedrukt niet over de citroenzuurcyclus te beginnen, omdat ik die niet kende. Zo gezegd, zo gedaan.
Toetsen heeft niks te maken met het toetsen van kennis. Toetsen is bedacht om het systeem beheersbaar te houden. We stoppen hele leeftijdsgroepen bij elkaar in (slecht geventileerde) klaslokalen en eisen dat ze na een jaar allemaal precies hetzelfde weten op de schaal van pak ‘m beet 3 tot 8. Daarboven heb je pech, ben je hoogbegaafd, en moet je je niet zo aanstellen, want “ja ja dat zeggen ze allemaal”. Eronder ben je ook een idioot, laten ze stikken dus zitten.
Dat de basisschoolkinderen nu allemaal een half puntje erbij krijgen, zegt vooral alles over de leeghoofdigheid van het systeem, over de leeghoofdigheid van de mensen die na dit gelezen te hebben zeggen: ‘Maar ja, wat moet je anders dan?” Dat zijn de 6’jes.
