Je komt alleen van een doodlopende weg af als je omdraait.
Je moet mensen die de problemen veroorzaakten niet naar de oplossing vragen.
Je snapt het pas als je het ziet.
Logica brengt je van A naar B, creativiteit brengt je naar overal.
En onderweg zijn is belangrijker dan over komen.
Door Denne van Knöldert
Ik hou van die wijsheden. Wijsheden die wat mij betreft de tegeltjeswijsheden overstijgen.
Er zijn er veel meer.
Een organisatie overleeft zijn directeur wel.
Dat klopt als een bus. Net als jij en jouw manager elkaar een beetje beter hebben leren kennen, schuift de manager een plaatsje door.
Als je een nieuw huis betrekt kun je het opknappen en het naar je hand zetten. Als je niks doet voelt het na een half jaar ook als jouw huis.
De overheid kan wel bottom up willen, maar dat lukt niet met de ambtenaren die dat eerder top down moesten doen.
(Het communisme viel, de journalistenopleiding aan de Moscow State University veranderde daardoor ook. Maar het onderwijzend team én de directeur bleven ongewijzigd.)
Geef een rivier mensenrechten.
Alleen al door er over na te denken, ga je anders tegen een rivier aan kijken!
Moet de N35 breder of moeten mensen samen gaan rijden?
Het is toch heerlijk al die stumperds alleen achter het stuur in de file te zien staan? Ik stel voor dat we uitlach-geluiden langs de weg laten horen.
Veehouderij is slavenhandel.
Toen ik dat voor het eerst hoorde dacht ik ‘nou nou’, maar ik moet zeggen, je went aan dat idee.
Windmolens en zonnepanelen op daken zijn lelijk.
Al wel eens naar lantaarnpalen en geparkeerde auto’s gekeken?
Zoek in de stad niet naar ruimte waar groen kan, maar wijs plekken aan waar verharding nodig is.
Het t-shirt voor jouw kinderen is gemaakt door een kind in Bangladesh onder erbarmelijke omstandigheden.
Steekt een ree onze weg over, of rijden wij door zijn bos?
Als ik nu een bord met ‘pas op, overstekend wild’ zie, draai ik gedachte dat bord een kwartslag richting bos en schrijf er onder: ‘pas op, auto’s die door het bos rijden’.
