Denne vindt het gek dat ‘geloof’ ‘zeker weten’ is geworden
In de Volkskrant las ik de vraag of deze paus net als de vorige paus misschien ook wel met pensioen gaat. Als nuchtere Sallander die nog altijd verschil maakt tussen geloof en zeker weten, sta ik daar dan toch wel wat gek van de kijken.
Wat kan het mij nou schelen of de paus met pensioen gaat.
Maar als je er dan wat langer over nadenkt… er is iets heel vreemds aan de hand met het geloof, al helemaal ten opzichte van zeker weten. Zeker weten bereik je via wetenschap en als de wetenschap nu één ding centraal stelt is dat ze dingen niet zeker weten. Andersom is het geloof the best marketing ever: dat de wereld massaal achter iets aanloopt dat je gelooft in plaats van zeker weet, maar daar verbinden we dan juist wel zeker weten aan, tot verkettering, oorlog en geweld er op volgt.
Want je kunt zeggen van het geloof wat je wil, erg vredelievend is dat sprookje niet.
CDA, ChristenUnie, SGP, Denk, het zijn politieke stromingen die uit ‘ik weet het ook niet zeker’ voortkomen, maar zich gedragen als de bazen van de wereld. Ze leggen ons met hun ‘het zou best eens zo kunnen zijn’-zekerheden een leven op waar de honden geen brood van lusten. Vieze mannetjes die baas in andermans buik willen zijn, voor de doodstraf, tegen homoseksualiteit, vrouwen minachten en verbieden op de kansel te staan.
Je moet wel erg van je nuchtere boerenverstand afstappen om daar in te geloven.
Ik blijf op mijn boerenverstand vertrouwen en heb me uit de registers van dat geloof laten verwijderen. Ik weet zeker dat ik daar geen onderdeel van wil zijn. Ik heb me aangesloten bij de club van ‘zeker weten die ook best durft te twijfelen’, ik heb daarom al vroeg de keus gemaakt te strijden voor milieu en klimaat. Want ik weet zeker dat dat naar de kloten gaat, maar ik durf ook de wetenschap in de ogen te kijken en af en toe te beseffen dat een genomen afslag beter niet genomen had kunnen worden of een niet genomen afslag wel genomen had moet worden. Ik verander dan mijn visie.
Van dat soort twijfel, daar hebben ze bij het geloof helemaal geen last van. Wat dat betreft is kapitalisme natuurlijk ook gewoon een geloof, de andere kant van de medaille dan het communisme. Bij het communisme ging het fout omdat sommigen zich gelijker voelden dan anderen. Bij kapitalisme is dat precies het doel: dat je jezelf egoïstisch verrijkt ten koste van een ander. Je maakt anderen tot slaaf zodat jij een grote leasebak kunt rijden en een tweede huis kunt veroorloven.
Zichtbaar probleem als je ‘geloof’ tot ‘zeker weten’ opwaardeert is dat je de aarde naar de kloten helpt. Hoe kun je nu met de gifspuit op gods akker aan de slag gaan. Wat voor waardeloze gelovige ben je dan?
En nu allemaal huiliehuilie doen omdat de kerken leeglopen. Jaha, dat komt omdat het geloof zeker weet, en dus niet verandert. Kan ook niet, want je hebt er een boek voor, de bijbel, een verhaal vol bangmakerij om de kikkers in de kruiwagen te houden, geschreven in de tijd dat we nog bang waren dat de hemel op ons hoofd viel, díe bijbel waar we nog steeds aan vast houden. Nog niet zo lang geleden trokken we er mee ten strijde, moordden en plunderen we de wereld rond: kruistochten, met dat heilige boek in de kontzak. Eerst de heidenen binnengeharkt door hun midwintervuren om boze geesten weg te drijven te integreren in ons kersfeest en vervolgens dat kerstfeest incluis de midwintergedachte te exporteren naar de andere kant van de wereld waar ze nu dus wintergeesten verjagen midden in hun zomer. Wat een gekkigheid.
De katholieke vrouwonvriendelijke mannelijke bazen van het zeker weten-geloof hebben nu besloten dat er over vijf jaar geen vieringen meer gehouden mogen worden zonder een echte pastoor aan het altaar. Ze weten zeker dat dat in de bijbel staat. Maar een pastoor mag niet neuken, dus hebben we geen nieuwe pastoors meer, dus draait het katholieke geloof zichzelf de nek om.
Aan iedere katholiek die dat jammer vindt: begin gewoon een nieuw geloof. Eentje voor niet de hele wereld, maar voor hier bijvoorbeeld alleen in Salland. Dan kun je veel makkelijker meebewegen met veranderingen in de samenleving. Dat is veel minder gedoe dan zo’n wereldkerk waar wetten en regels ook door Zuid-Amerikanen en Afrikanen goedgekeurd moeten worden. Stel je bij dat nieuwe geloof de vraag: zou Petrus mij toegang verstrekken tot de hemel? Dan komt het goed, later als je dood bent, maar ook in het hier en nu.
