De laatste decennia blinken niet uit in empathie vanuit Den Haag voor minima. Het publiekrechtelijke Ziekenfonds werd ingeruild voor een commercieel ziektekostensysteem, waarbij niet meer hele gezinnen met thuiswonende kinderen gedekt werden maar iedereen boven de achttien jaar premie moest gaan betalen. Aanvankelijk nog zonder eigen risico maar ondertussen bedraagt dit al €385 per jaar. De huren stegen enorm, mede veroorzaakt door een directeur met een heel goede autosmaak (Maserati) die zo’n financieel gat wist te creëren, dat de gezamenlijke woningcorporaties nu jaarlijks bijna €10 miljard moeten overmaken aan de staatskas, waardoor deze ernstig beperkt worden in hun mogelijkheden nieuw te bouwen of bestaande woningen te verduurzamen. Een belangrijke factor voor de nu heersende woningschaarste. Verder werd de BTW op basisbehoeften van 6 naar 9% verhoogd (50% stijging), een maatregel die vooral de minima treft. Alle geciviliseerde buurlanden houden nog steeds 6% aan en dan ook vaak nog eens op meer producten, zoals bijvoorbeeld ook energie. Ook het niet indexeren van uitkeringen en AOW heeft het leven van minima er absoluut niet beter op gemaakt bij voortdurende inflatie.
De Bestuursrechtelijke Premie
Deze bestaat sinds 2009 en wordt opgelegd aan iemand die 6 maanden zijn premie niet heeft afgedragen. De hoogte daarvan is in de achterliggende jaren een paar keer gewijzigd, nu bedraagt deze zo’n €40 per maand. Vanaf dat moment betaalt men de premie niet meer aan de zorgverzekeraar, maar aan het CAK, inclusief de premie. Je zou verwachten dat deze premie gebruikt wordt om de achterstand in te lopen, maar de logica in Den Haag is anders. Deze opslag duurt net zolang totdat de volledige achterstand voldaan is, kan dus jaren duren, terwijl wanneer deze opslag besteed zou worden aan het inlopen, iedereen na maximaal anderhalf jaar weer schoon zou zijn. Nu gaat de opbrengst naar het CAK, die daarvan weer 23% afdraagt aan de Staatskas, zie deze brief van het Ministerie van Volksgezondheid en Sport door mij opgevraagd onder de WOB. De linkjes in deze brief vertellen alles over de totstandkoming van deze wet. Op deze manier profiteert de Staatskas extra van de ellende van de minima. Gemiddeld zijn er 200.000 mensen die hiermee te maken. Dit brengt de staat op jaarbasis 200.000x12x €40= € 96 miljoen op. Over de ruggen van de minima!
Motivering invoering
De reden dat deze regeling is ingevoerd is, was om druk op de mensen te leggen om hun verzekeringspremie te voldoen. Dus de maandelijkse verzekeringspremie wordt met ca. 30% verhoogd om mensen die toch al financieel knijp zitten op hogere kosten te jagen. Dus met nog minder geld te besteden moet men zijn achterstand gaan inlopen, zonder dat het extra geld wordt gebruikt om de schuld aan te zuiveren. Echte waanzin!
Incasso
Voor de uitvoering van deze wet werd de zoveelste ambtenarensilo opgericht. Eerst het College van Zorgverzekeraars (CVZ) dat later de naam veranderde in Zorginstituut Nederland (ZIN) en sinds 2017 voert het Centraal Administratiekantoor (CAK) de incassotaken uit. Zoals elke schuldeiser moeten ook deze organisaties de belastingvrije voet respecteren, het absolute bestaansminimum. Dit hebben zij echter nooit gedaan en doen ze nog steeds niet. Zoals gebruikelijk met dergelijke molochs is communicatie met hen vrijwel uitgesloten en gaan zij gewoon hun eigen weg en blijven doorgaan met hun onwettige praktijken, bij mij al 12 jaar! Uiteindelijk benaderde ik het ministerie van VWS dat verantwoordelijk is voor deze organisaties met de vraag of de beslagvrije voet gerespecteerd moet worden. In 2014 antwoordde het per brief dat zij deze voet moeten respecteren. (laatste alinea). Maar ook dit hielp niet. Het CAK blijft teveel incasseren en duwt de mensen nog verder de afgrond in.
Juridische kwesties
Ook juridisch lijken er wat haken en ogen aan deze regeling:
- Eigenlijk word je iedere maand veroordeeld voor een éénmaal begaan begaan delict: het niet betalen van je premie. Eén van de basisregels van de rechtspraak in ons land is dat je slechts eenmaal voor hetzelfde feit veroordeeld kunt worden.
- De feitelijke incasso wordt uitgevoerd door het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB). Zoals de naam al zegt een verlengstuk van Justitie, dus voor strafrechtelijke zaken. Het niet betalen van een verzekeringspremie valt echter onder het burgerlijk recht en incasso zou dus niet door het CJIB mogen gebeuren.
Oproep aan de politiek
Net zoals bij de Kindertoeslagenaffaire zijn ook hier veel mensen de dupe van een onmogelijke wet, die uitgevoerd werd en wordt door een absoluut incapabele en arrogante organisatie zonder enig oog voor de burger, waarbij ook hier vooral minima getroffen worden. De volgende maatregelen dienen dan ook getroffen te worden:
- De wet dusdanig aanpassen, dat de bestuursrechtelijke opslag gebruikt wordt om de ontstane premieschuld bij de zorgverzekeraars af te betalen.
- De mensen die met deze opslag te maken hebben gehad deze opslag volledig terug te betalen, uiteraard onder aftrek van hun schuld bij de zorgverzekeraar.
- Bij incassomaatregelen de beslagvrije voet te respecteren en de in het verleden beneden deze voet ingehouden bedragen per omgaande terug te betalen.
Informatie
Wie geïnteresseerd is hoe deze vreemde wet tot stand gekomen is kan hier alle Kamerstukken over dit onderwerp vinden.
Pingback: Financiële crisis: Schuldenindustrie aanpakken - Hier in Salland