Dagklad: Rob de Wijk- gevoel

Dagklad columnist Marius Jaspers voelt zich optimistisch idealistisch ondanks alle dagelijks uitgestorte ellende in de media.

Interessant? Deel het artikel

Rob de Wijk © HCSS
Rob de Wijk © HCSS

Mijn innerlijke Rob de Wijk heeft een goede week. Dat klinkt meteen al paradoxaal, want de echte Rob de Wijk heeft nooit een goede week: die leeft bij de gratie van wereldcrises.

Op een doorsnee dag vreet Rob massaslachtingen bij het ontbijt, een vuile oorlog voor de lunch en ‘s avonds een bloederig driegangenmenu met seizoenproducten van CNN en Al Jazeera: gijzelingen, coups en grensconflicten. En daarna mag hij als toetje aanschuiven bij de NPO en mismoedig de toestand in de wereld schetsen, in zijn kenmerkende stijl, het Depressief Realisme.

Zo’n nieuwsdieet zonder glimlach is slecht voor een mens, merk ik na een kleine week Gaza-oorlog. De ogen sluiten voor gruwelen wil je niet, maar hoe lang kun je ze open houden? Nou ja, het contrast was des te groter toen ik door Trouw ploegde en de foto zag van Wiep Fokker en Elaine van Helvoort, van de Stichting Plantje voor Morgen. Die twee 22-jarigen zijn vrijwilliger in de gevangenis van Zwolle, waar ze een kookcursus geven en tuinieren met gevangenen.

Tuinieren en koken in plaats van zeepjes inpakken? Voor gedetineerde Sharon (28) was het een eenvoudige keus. Vanwege de frissere lucht in de buitenruimte (al is het geen ‘buiten-buiten’) en omdat ze er in de toekomst iets aan denkt te hebben.

Op de dag dat de krant meekeek, bakten de deelnemers falafel, voor bij de al eerder zelf gefermenteerde kimchi. Bij het tuinieren mogen geen breekbare potten gebruikt worden en voor gereedschap gelden speciale regels. De penitentiaire inrichtingen gaan niet over een nacht ijs: “Mensen van buiten worden niet zomaar toegelaten, en een paar jongen meiden binnenlaten voelt natuurlijk helemáál tricky.”

Ja, je moet maar durven, tussen de zware jongens en meisjes, dacht ik Rob-de-Wijkerig. Wat een onbevangenheid! En wat een geweldig project ook – ik wist gelijk een trits instellingen en organisaties te bedenken waar Wiep en Elaine ook zegenrijk werk zouden kunnen doen. En ja, draafde ik door, er moeten meer moestuintjes komen in de gedemilitariseerde zones van de wereld, met tuiniers uit Noord- én Zuid-Korea, ik noem maar wat. Rob, wat vind jij ervan?

Nee, laat maar. Dat artikel was mij gewoon erg welkom. Leve het Optimistisch Idealisme!

P.S. Gisteren kreeg ik een schattig brievenbuspakketje met een baby-olijfboompje. Nog net reanimeerbaar (Post NL had er bijna een week over gedaan om het van Den Haag naar Overijssel te vervoeren). Ik ga het vertroetelen en opkweken tot tiener alsof het de laatste kans op vrede is.

Website Dagklad

 

 

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.

Ook interessant