‘This is how civilisations end…’ Ik (misschien wel doller op quasidiepzinnigheden dan op echte) was het er direct mee eens!
Het ging over de VAR die (sportkenners mogen deze alinea overslaan) toen Man United in de laatste minuut van de tweede verlenging van de halve finale om de FA Cup op de heilige grond van Wembley Stadium door Coventry, een soort Keuken Kampioen-divisieploeg (voor niet-sportkenners: hotseknotsbegoniavoetbal – of weten jullie dat ook niet? En ‘heilige grond’ moeten jullie ook maar even voor zoete koek slikken) na een comfortabele 3-0 voorsprong te hebben verspeeld op een 3-4 achterstand werd gezet en de Coventry-helft van de 80.000 toeschouwers het uitbrulde, -krijste, – schreeuwde en toen … Wat?????!!!!!!????????
De VAR deed die massale extase hardvochtig teniet, want Brock of Tvor of Snom of hoe die houterige spits ook heette had 0,00003009 millimeter buitenspel gestaan. Goal disallowed. United won uiteindelijk na strafschoppen.
Bij de lezerscommentaren in The Guardian zag een amateurcultuurfilosoof hierin dus een teken dat onze beschaving op een fataal dwaalspoor was geraakt. Er ging een onverbiddelijke streep door ons rechtvaardigheidsgevoel – de kille computer fungeerde als scherprechter.
Zowel niet-sportkenners als sportkenners zullen het rauwe topvoetbal slechts met moeite in verband kunnen brengen met ‘beschaving’, maar het draait hier nu om het idee dat we (als maatschappij) verreikende beslissingen in handen leggen van systemen die geen verschil kennen tussen een druppel kraanwater en een biggelende traan. [Bedenk zelf een voorbeeld dat met ‘toeslag…’ begint]
‘Zo gaan beschavingen ten onder’ bleef me ook vandaag nog lelijk achtervolgen. In de Groene Amsterdammer las ik over de miljoenen tonnen Europees plasticafval die naar Turkije worden geëxporteerd en daar door vluchtelingen onder gevaarlijke en ziekmakende omstandigheden worden verwerkt. Een smerige, louche miljardenindustrie, met Nederland (het zal niet zo zijn) als belangrijke ‘speler’. Zo gaan bescha…
Nog iets, de stilte op de Dam moet op 4 mei worden afgedwongen; deelnemers aan Dodenherdenking worden gefouilleerd. En de taalrubriek van Trouw ging over de ooit zo zelfbewuste z-klank die verslonst en in de spreektaal weggesist wordt door het spuug van de ‘s’. Ook dat leek me een veeg (feeg?) teken. Als je er eenmaal oog voor hebt, wordt het eind van de beschaving werkelijk OVERAL aangekondigd.
‘Ich bin ein Paaseilander.’
Al kan je je afvragen of die beschaving er eigenlijk ooit echt is geweest. Misschien doe ik er goed aan die vraag voor een ander blogje te bewaren?
