Drents Overijsselse Delta start nu met eDNA, omdat het waterschap steeds minder muskusratten vangt. eDNA inzetten als opsporingsmethode heeft pas meerwaarde als er geen of nauwelijks muskusratten aanwezig zijn in een gebied, anders wordt er altijd DNA gevonden . De nieuwe techniek is een methode om te controleren of een gebied (nog steeds) ‘schoon’ is.
“Als uit het eDNA blijkt dat het gebied schoon is, hoef je niet meer alle sloten af te speuren”, legt teamleider Muskusrattenbestrijding Johan Goos uit. Het waterschap test nu met de eDNA-techniek en onderzoekt onder andere hoelang eDNA in het water aanwezig blijft. Drents Overijsselse Delta is één van de eerste waterschappen die eDNA inzet om muskusratten, beverratten en bevers op te sporen.
Toekomst van muskusrattenbeheer
Goos ziet toekomst in de eDNA-techniek: “We vangen steeds minder muskusratten in ons gebied. Nu zijn twee vanggebieden schoon genoeg om met deze techniek aan de slag te gaan, maar we verwachten dat er de komende jaren meer gebieden schoon zijn en in aanmerking komen voor eDNA. Het mooie van deze techniek is dat je grotere gebieden kunt controleren. Daarna kun je heel gericht actie ondernemen op plekken waar je nog wel wat meet. Ik denk dat dit de toekomst is van het muskusrattenbeheer bij ons waterschap als onze vanggebieden schoon zijn.”
Gevaar voor dijken
Het waterschap vangt muskusratten, omdat ze een gevaar vormen voor dijken en oevers. De dieren graven diepe gangen en brengen daardoor de stabiliteit in gevaar. Het aantal muskusratten is de afgelopen jaren sterk afgenomen. De afstanden die muskusratbestrijders afleggen worden daardoor groter. Controles worden daarom steeds vaker op de quad gedaan in plaats van te voet. Daar wordt eDNA nu aan toegevoegd.
| wdodelta.nl website | @WDODelta ‘X’ (twitter) | Waterschap Drents Overijsselse Delta Facebook | wdodelta Instagram | Waterschap Drents Overijsselse Delta LinkedIn | Waterschap Drents Overijsselse Delta videokanaal |
