Ik ben nu alweer 3 jaar de Nederlandstalige krant in Australië Dutch Courier aan het promoten, die dit jaar 50+3 jaar bestaat. Reden voor een feestje want ik heb me altijd al voorgenomen dit bijzondere jubileum uitgebreid te vieren.
Jaren geleden heb ik een soort plan gemaakt hoe ik dit wil vieren en nu krijgt het stukje bij beetje vorm. Het belangrijkste dat ik merk is de betrokkenheid van de Nederlandse gemeenschap bij dit jubileum.
Voor dit feest keer vraag ik om hulp. Dat doe ik niet zo vaak. Dit keer is het echter wel nodig, want als ik op eigen kracht mensen wil uitnodigen dan komen er een heel stuk minder. Als eerste had ik al Tony Verhoeven bereid gevonden om mensen in Geelong te motiveren om te komen. Hij kwam namelijk ook al naar andere Abel Tasman activiteiten (zo heet de ruimte die ik huur) met een bus.
Dat soort mensen heb je nodig om grote groepen te enthousiasmeren. Verder ben ik op zoek naar silent auction (veiling) cadeautjes want dat is zoveel makkelijker dan het vragen om geld. Ik heb nu al pakketten van een paar Nederlandse winkels, boeken van verschillende schrijvers, een kunstwerk, fietsbellen en t-shirts van het Holland festival, fotoshoot, flessen wijn etc.
Dus meer en meer mensen die hun energie steken in dit project en de Dutch Courier weer even onder de aandacht krijgen. Verder ben ik elke dag op Facebook en bedenk ik me wie nog meer kan komen en inderdaad lijkt het me echt oprecht leuk dat oma haar kleinkind meeneemt. (Of opa natuurlijk,) Om haar haar de geschiedenis te laten zien. Er zijn verschillende redenen te bedenken waarom dat niet alleen maar leuk, maar ook belangrijk is, met name voor de identiteit (maar dat zou weer een ander artikel kunnen zijn).
Ik vier normaal feest met tachtiger jaren muziek, nu ik beter luister naar de teksten van Boudewijn de Groot , Ramses Shaffy en Rob de Nijs onderken ik steeds meer dat dat een strijdbare periode was, zodat het niet zou misstaan om deze liedjes weer uit te brengen.
Maar de keus van zeventiger jaren muziek is niet uit de lucht komen vallen, want dat is immers de tijd dat de Dutch Courier is begonnen.
Er zal dan ook een tentoonstelling Dutch Courier 50 jaar te zien zijn. Dus is het eigenlijk niet zomaar een eenvoudig feestje!
Ik wil in eerste instantie een tentoonstelling inrichten waar je de zeventiger jaren weer kunt beleven. Dus het feestje is eigenlijk meer een beleving dan een feestje . In mijn krant schrijven we vaak dat wanneer je goed naar het verleden kijkt je lessen leert voor de toekomst.
Vanmiddag krijg ik een interview met SBS radio over het evenement en daar vroegen ze of ik een liedje wilde kiezen. Eerst dacht ik dat ik Ramses Shaffy zou doen, omdat ik dan een link zou hebben met Thijs van Leer, die ik ooit heb geïnterviewd toen ik in Nederland was om mijn vader te ontmoeten. Maar aangezien ik graag mijn geluid wil laten horen over de situatie van vandaag (ik vertegenwoordig natuurlijk mijn krant), kies ik ‘Vrede’ van Ben Cramer. Nooit geweten dat ik zulke ‘oubollige’ liedjes weer zou waarderen. Maar niet alleen ik, ook mijn zoon van 21 is gek op zeventiger jaren muziek .
Zou mijn visie dan toch uitkomen dat oma en kleinkind naar het Dutch Courier feest komen? Aangezien de krant in heel Australië bezorgd wordt zou het mooi zijn wanneer mensen met de bus vanuit alle richtingen in Australië samen dit jubileum zouden vieren en weer met elkaar in contact komen. We zullen het zien .
Ik ben in ieder geval blij dat ik de mensen die zullen komen een beleving kan aanbieden en daar later mooie stukken in de Dutch Courier over kan schrijven en zal blij dat de banden met verschillende clubs en radiostations weer even aangehaald worden, want ja ook de radiostations in Australië heb ik gevraagd om zeventiger jaren muziek te draaien. Kunnen jullie ook helpen met promoten ?
Verwijs mensen dan even naar onderstaande website!
Website Dutch Courier
Sent from my iPhone