Op 11 januari plaatsten wij Carole’s eerste artikel, waarop hieronder een vervolg.
Ik vond het wel weer even lekker om van me af te free flowen, dus ik ga even verder waar ik gebleven was. Waar was ik speelgroep geloof ik? Ik was al bij de speelgroep vanaf het begin van mijn emigratie en het mooie was dat ik daar iemand kende van mijn werk in Nederland. Ik wist geeneens dat ze in Australië woonde en ze ging helaas ook snel weer weg, maar zij introduceerde me wel gelijk bij iedereen op de speelgroep. Dit is Carole en ik ken haar toevallig uit Nederland. Het was wel héééél toevallig, want zij was ooit arts op de verloskamers waar ik stage liep als verpleegkundige (vorig leven). Toen heb ik samen met haar wel vijf bevallingen gedaan en we waren een super team samen. Zij deed het medische en ik hielp de vrouwen met ademhaling. Zo gaaf. En dan zie ik haar dus weer even terug in Melbourne!
Door de speelgroep leerde ik Monita kennen en die ging ik op den duur helpen bij haar groep. Zij leerde ons ook dat je net moest doen alsof je geen Engels kon, zodat je kindje gewoon Nederlands met je moest spreken en zo waren er nog wel meer handige tips, zoals de kinderen met elkaar Nederlands laten spreken omdat ze nu eenmaal veel samen spelen. Consequent zijn.
Als je de kinderen voor de televisie zet, zet dan een dvd aan met Nederlandse film of serie. Elke dag een Nederlands boekje lezen. Ook afspreken met Nederlandse kindjes om hun de noodzaak van Nederlands te laten zien etc. Ik luisterde heel aandachtig en heb dit ook allemaal opgevolgd. Tot nu met het resultaat dat ook de kleinste prima Nederlands spreekt en binnenkort Nederlands VCA oppakt. Leraren Engels willen nog weleens zeggen dat het het kind in de war maakt. Ik voelde dat je best sterk in je schoenen moest staan om gewoon door te gaan en het voelde ook wel eens rigide. Toch heeft deze aanpak geholpen en mijn kinderen zijn me dankbaar en vinden zo’n extra taal wel makkelijk.
Ook heb ik tijdens de speelgroep Ilya leren kennen die zelf les gaf op het CAE, maar ze kon dat niet meer doen en vroeg of ik het wilde overnemen. Ze legde me uit dat je geen gediplomeerd lerares hoef te te zijn en alleen maar “native speaker “en dat ze alle lessen al had voorbereid. Raar genoeg zei ik ja en ik had diezelfde dag nog een sollicitatiegesprek en ik kon die avond al gelijk beginnen.
Daar stond ik dan opeens als juf voor een groep van 25 volwassenen of zo. Ilya had gelijk: haar lessen waren geweldig en door de jaren heen heeft me dat zoveel houvast gegeven dat ik zelfs van haar plan af durfde te stappen en mijn eigen lessen durfde te geven. Ik vond eigenlijk elke les een feestje om het te doen en feestjes geven was mijn tweede natuur (en opleiding voor gedaan “vrijetijdskunde”.) Tijdens het lesgeven kwam ik erachter dat er weinig visueel materiaal was en daardoor is eigenlijk Dutch TV ontstaan. Ik ben gewoon mensen gaan interviewen en dit gaan ondertitelen voor mijn studenten, want ik had ooit geleerd van Monita: een taal leren doe je door je onder te dompelen in die taal en dat deed ik vroeger al als kind door tv te kijken. Ik denk dat ik ongeveer 5 jaar les heb gegeven aan het CAE en wat was ik trots dat mijn naam daar ook stond op het aankondigingsbord.
Het is leuk om ergens bij te horen en een team te hebben. Gewaardeerd te worden met geld i.p.v. de waardering die je krijgt als vrijwilliger. We hadden als docent soms opfrisdagen, maar voor mij was dat natuurlijk allemaal nieuw, want ik was immers nooit een echte juf geweest. Op den duur heb ik zelfs certificaat 4 gedaan voor training and assessment in de hoop dat ik in ieder geval wat meer ondergrond had. Maar die cursus is zo saai, maar wel succesvol afgemaakt. Alleen maar geleerd om iets op te zoeken in het computersysteem voor de overheid om een training op te zetten volgens overheidsstandaard. Dit heb ik nog nooit hoeven gebruiken tot nu toe. Maar goed, ik voelde me daardoor wel minder een soort van oplichter, want opeens voelde ik: ja, ik ben nu een echte juf. Alhoewel ik bedenk me opeens wel dat die cursus me juist onzeker maakte. Soms voelde ik toen dat ik maar beter iets anders kon gaan doen, iets waar ik in geschoold was.
Toen ben ik me meer op Dutch TV gaan richten en op evenementen in de Nederlandse community. mijn website van Dutchtv bestaat trouwens nog en de filmpjes staan nog online of YouTube .
Genoeg voor vandaag! We hebben nog wel wat free flow voor de boeg als je echt mijn hele verhaal wilt horen
Website Dutch TV
