Het regende en de herfstwind blies natte bladeren door de straten van Raalte. Een kleine zwarte auto reed met hoge snelheid door het dorp. Op het trottoir liep een vrouw met haar hond. De autobanden spleten een diepe regenplas in tweeën waardoor een brede fontein over de hond en de broekspijpen van de vrouw spoelde. De vrouw vloekte niet, keek verbaasd naar haar drijfnatte hond, die een instinctieve poging deed om zich droog te schudden.
In de auto was het behaaglijk. De chauffeur luisterde naar de radio en frommelde een pakje sigaretten uit het dashboardvakje. Verdomme, de laatste alweer. Behendig, met één hand, wurmde hij het pakje zo voor zijn mond dat hij het filter van de sigaret tussen zijn lippen kon klemmen. Daarna drukte hij de verpakking door het spleetje van het raam naar buiten. Even leek de wind er vat op te krijgen maar na een paar salto’s bleef het als vastgeplakt liggen, midden op straat.
De hond rende naar het nieuwe, interessante object en snuffelde aan het pakje Marlboro. Even later kwam de vrouw ook ter plekke. Zij snuffelde niet maar nam de verpakking in haar hand. ‘Roken is dodelijk. Stop nu.’ was op de ene zijkant gedrukt. Op de andere stond ‘Tabaksrook bevat meer dan 70 stoffen die kanker veroorzaken.’
Het hoosde nu werkelijk maar ze kreeg er plezier in. De hond kwispelde. Tussen haar vingertoppen draaide ze het pakje nog een kwartslag. Een onheilspellend donker oog keek haar aan vanaf het druipende kartonnen doosje. Even schrok ze. De hond keek omhoog. Toen las de vrouw de derde waarschuwing: ‘Roken vergroot de kans op blindheid.’
De vrouw stak het pakje in haar jaszak. Ze aaide de hond over zijn kop en lachte. ‘Kom maar, Rakker’. Toen gingen ze samen op weg naar huis. En, zo hoopte ze, naar een billijke toekomst voor iedereen.
www.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
