Als je de kalender over een heel jaar bekijkt zijn er nogal wat Bijzondere Dagen. We kennen al pinkstermaandag, paaszondag, eerste en tweede kerstdag, stille zaterdag, witte donderdag, dolle dinsdag, woensdag gehaktdag…, maar het waren er niet genoeg.
Met het verschijnen van islam en hindoeïsme in Nederland vieren we ook het lichtjesfeest (divali) en het suikerfeest (Id al fitr). Maar het stopt niet bij religieuze vieringen. Om de omzet aan te jagen verzinnen ondernemers in Nederland en over de hele wereld speciale dagen. Vaderdag, moederdag, uitverkoop, sale-sale-sale, opruiming, en vooruit: ook sinterklaas wordt commercieel genadeloos uitgebuit. Zelfs de paas- en kerstdagen worden meegetrokken in de hebben-hebben sfeer van wat we vieren, soms ook zonder nog iets te weten van de oorspronkelijke betekenis.
Alsof het er nog niet genoeg waren is nu Black Friday omarmd door de commercie. Zwarte Vrijdag zo u wilt. De aanduiding van de kleur geeft bij mij de associatie met Rouw. Ik zou in de rouw (moeten) zijn? En waarom dan wel?
Ik meen het goed met middenstanders maar mijn kooplust bereikt op een Black Friday (of een Blue Monday) niet opeens onvermoede hoogtepunten. Als ik naar de Black Friday aanbiedingen kijk zal ik mij nog harder dan anders afvragen: heb ik dit echt nodig? Zal ik ongelukkiger zijn als ik het niet koop? Op beide vragen is vrijwel altijd het antwoord NEE. De aarde vaart wel bij mijn nuchtere houding.
Ik probeer alleen te kopen wat ik echt nodig heb. Misschien doe ik dat op een Zwarte Vrijdag, maar waarschijnlijker op een misschien wel even zwarte zon-, maan-, dins-, woens-, donder- of zaterdag.
