De sluiting van het Overijssels Kanaal in 1988 werd met een feestelijke boottocht gevierd. Schande, vond districtsbestuurder Ben Roodhuizen van FNV Bondgenoten. Want die sluiting deed de werkgelegenheid in Raalte bepaald geen goed.
Roodhuizen sprak daarover vanuit werknemersperspectief op een bijeenkomst in 2002 waar vijftien jubilarissen in het zonnetje gezet werden. Roodhuizen greep zijn spreektijd aan om zijn zorgen over de werkgelegenheid in Raalte uit te spreken.
Lokaal FNV Salland heeft zichzelf opgeheven, de afdeling gaat verder onder de vlag van de afdeling Deventer. ‘Bie de bond’ is het afscheidsboek. Hier in Salland publiceert de verschillende verhalen uit het boek.
Het is te gek dat de sluiting van het kanaal in 1988 gevierd werd, want er was verzet onder de bevolking en veel werkgelegenheid verdween uit Raalte, constateert Roodhuizen. Van Merksteijn breidde bijvoorbeeld uit in Almelo. MBI is vertrokken naar Kampen. ‘En toch een feestje met een laatste tocht door het kanaal met notabelen in de schuit…’
Vikingschip
Dat laatste feestelijke tochtje was overigens jaren daarvoor voorafgegaan door een minder feestelijke tocht: de Noormannentocht naar Den Haag in februari 1974, met als inzet de sluiting van het kanaal tegen te gaan. Op het Vikingschip trof je werkgevers, werknemers en lokale politici gebroederlijk naast elkaar, als Noormannen gekleed, die de boot over de Rijn naar Den Haag stuurden. “Löss det knaal” was de leus, waarmee Salland Den Haag niet overstag kreeg. Het kanaal moest uitgebaggerd worden omdat de schepen steeds groter werden en dus meer diepgang hadden. Maar niemand wilde dat baggeren betalen.
Bedrijven vertrekken
De scheepvaart was erg belangrijk voor bedrijven als Van den Berg Beton, Cosal, CAVV, MBI en Van Merksteijn Staalbouw. In 1973 werd er nog voor 178.000 ton per schip naar Raalte vervoerd. Die bedrijven dreigden te vertrekken en de meesten hebben dat uiteindelijk ook gedaan. Kamervoorzitter Anne Vondeling noemde het ‘de mooiste en sympathiekste demonstratie die ik hier ooit heb meegemaakt’ maar minister Westerterp zette dat, net als gemeente en provincie, niet om in geld.
Als jij nog mooie verhalen weet over de vakbond, kom maar door! info@hierinsalland.nl
In 1983 hakte minister Smit-Kroes van Verkeer en Waterstaat de knoop door en besloot tot sluiting. Vijf jaar later gingen de bruggen voor het laatst open voor die “feestelijke” sluiting om daarna nooit meer open te gaan.
Gemeenschap verpietert
‘Het is des te opmerkelijker dat er zo met de werkgelegenheid werd omgesprongen omdat er in 1983 een ware ontslaggolf door Raalte is gegaan. Bedrijven die het lastig hadden stuurden werknemers weg. Daar past toch geen kostenverhoging bij voor bedrijven door het sluiten van een belangrijk afvoerkanaal? Het heeft kennelijk aan visie ontbroken. Werkgelegenheid moest wijken voor andere zaken. Telkens zien we dat pas later, als gezegd wordt dat dit toch wel erg vervelend is en dat een gemeenschap daar zelfs van verpietert. Want op deze manier bleef en blijft kennisontwikkeling en de daarmee samenhangende werkgelegenheid uit. Er was slechts vraag naar ongeschoolde arbeid. Deze monocultuur en de eenzijdigheid van het bedrijfsleven in Raalte baart me enige zorgen.’
