Arjan Pronk: Mijn tijd

Columnist Arjan Pronk licht het Sallandse woord 'verspikken' toe. Met voorbeelden!

Interessant? Deel het artikel

harrie

Zo tegen de grote zomervakantie drong zich dat fijne gevoel altijd op, alsof er een zwerm aan gelukshormonen door je pens raasde, een gevoel dat met verspikken te maken had. Een kriebel van opwinding, spanning en zin. Verspikken is Nedersaksisch voor verheugen, zin hebben in een happening. Volgens mij is het geen goed teken wanneer je dat gevoel kwijt bent, het is bij mij gebleven maar dan wel in lichtere mate.

Het verspikken manifesteerde zich sterk voor je verjaardag, Sinterklaas, Luttenbergsfeest, oud en nieuw of de heilige communie en later ook voor dingen als optreden, kalverliefde, de Appelhof en Pinkpop. Naarmate je ouder wordt en gepokt en gemazeld door het leven fluit zijn die dingen wat afgevlakt. Het heeft ook met de eerste keren, de eerste ervaringen te maken die bij een opgroeiend leven horen.

Wanneer fietsen zonder zijwielen, alleen thuis blijven, zelf bepalen wanneer je naar bed gaat, je eerste optreden, je eerste geld verdienen, bier drinken, neuken, autorijden, alleen op vakantie gaan, een eigen huis hebben, samen met een ander wonen, kinderen krijgen en zo in het verleden liggen dan lijkt het hard te gaan. Gelukkig is het daarna niet gedaan ook al begint de algehele aftakeling al rond je 35ste.

De beste en sterkste eerste mijlpalen blijven je bij, ze vormen je deels. De eerste keer Deja Vu van CSN&Y horen of Roy Orbison, ACDC, Motörhead of The Stooges … dat gaat je goddomme niet in de koude kleren zitten. De eerste keer films zien van Tarantino, de Coen Brothers of David Lynch, het eerst deerntie die je mag proeven, ruiken en aanraken, de eerste live band op orkaankracht, de eerste eigen auto, de eerste keer wiet roken, de eerste xtc pil, de eerste hengst aan de bek…. Sommige dingen zou je graag nog eens voor het eerst willen meemaken, ook al is de gedachte compleet zinloos, de tijd, je gemoed en leeftijd zullen alles anders doen voelen. Je kunt hooguit proberen om verse highlights met je volle bewustzijn te ervaren. Maar dat is eigenlijk onhaalbaar, net als dat gedram over bewust genieten.

In onze tijd had je de schoolarts en de schooltandarts. Man wat was je blij wanneer je de opluchting voelde door andermans spanning, dat klinkt masochistisch maar dat is het niet. Ik hoefde goddank nooit naar de schooltandarts in z’n enge martel-bus. Een voor een zag je je minder gelukkige klasgenoten als oorlogsslachtoffers de klas weer inkomen. De een met een zakdoek om z’n dikke bek en de ander met een zak ijsklontjes. Het bloed nog aan de kin en de knuisten wit van het knijpen. Verdoven deden ze toen slechts in de kroeg of met een bevalling enzo.

De schoolarts was gelukkig minder eng dan de bekkenbeul, daar kwam dan ook niemand onderuit. Mijn moeder heeft zich ooit wat gegeneerd, omdat ik als klein jochie tijdens de gehoortest liep te piepen als een muis met verstopte anaalklieren. Ik wist niet wat de bedoeling was en had waarschijnlijk te vaak naar Sesamstraat gekeken en piepte elke frequentie als een volleerd stem acrobaat na. Steeds zachter en zachter totdat ik alleen de piep in m’n oren nog hoorde. De schoolarts kon zijn lachen niet houden en ik zag aan z’n open bek dat hij nodig eens naar de martelbus moest. Het stroeve houtje op je tong en A zeggen, de koude stethoscoop, de hand in je broek…neuh, kapot ben ik er nooit van geweest.

André van Bosch’ Garrat had er ook geen fiducie in. Dat de schoolarts in je onderbroek voelde terwijl je op de rug van je hand moest blazen, nee dat leek nergens op. Flikker op met die koude hand bij je spul, hij gleed hem er ook altijd tergend langzaam in, vond hij. Dat de dokter voelde of je spul wel was ingedaald om te zien of je de bof had gehad of nog moest krijgen was ons niet bekend. Vaag wisten we dat het met iets vies’ te maken had. André was aan de beurt en maakte zich al druk toen hij z’n kleren uit moest doen. In z’n witte onderbroek met slok elastiek stond ie daar te blauwbekken. Toen de dokter z’n mouw op stroopte wist hij hoe laat het was en zei hij wat hij al een paar dagen van plan was om te zeggen. De harige arm gleed met horloge en al in z’n vooronder. Andre zei ‘vuul’n is vies en wie det dut is nie’ goed wies’ en blies zich bijna een liesbreuk. Zo, dat had ie mooi even onder de dokter z’n snufferd geschoven.

Oh, nu doe ik het pardoes, een flard uit m’n verleden oprakelen… ach schijt, ik laat ze gewoon fladderen. Ik kijk hoe dan ook vooruit, zo wil ik binnenkort eens paddo’s proberen. Onlangs zag ik ‘Fantastic Fungi’ en begon ik me gaandeweg meer en meer te verspikken. Mijn tijd is volgens mij nog steeds een beetje bezig, jouw tijd ook; dat bloeien zit gedeeltelijk tussen onze oren. Ooit zal ik wel verwelken en als een stoïcijnse leren indiaan een vredespijp roken, dan zal ik rust en wijsheid ademen, mystiek ogend voor jonge bloemen die zich levend wanen en er genadeloos intrappen.

De mooiste tijd is vast ook de tijd dat je rust in de kont hebt en nog steeds skik hebt en beseft hoe fijn het vaak is, tussen alle drama door. Beseffen dat je je zo vaak druk hebt gemaakt om kul of over dingen waar je je beter bij neer had kunnen leggen omdat je er toch geen fuck aan kon doen. Je realiseren dat het leven ook vaak  een tergende happening is en dat je er beter een feestje van kan maken. Blij zijn met jezelf en het bestaan, zonder als een ouwe, gezapige, cliché lul te echoën over hoe mooi het allemaal was. Vaak ook wordt die goeie ouwe tijd opgehemeld en is er geen hond meer die weet hoe het daadwerkelijk ging, teren op oude glorie die je wenste. Het is de mens gegund, want strijden en vechten om iets te lijken is ook niet wat.

De eerste keer doodgaan komt ook nog, volgens mij verspik ik me daar niet op, en dat is een goed teken. Ik ben er ook niet bang voor, maar dat is een ander verhaal. Niets is meer waard dan de dag van vandaag, pluk ‘m of niet.

Tijd is niks.

 

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.

Ook interessant

Sorry, geen nieuws gevonden