Hallo allemaal, via Anneletty Schumacher bereikte mij de vraag of in deze rubriek wilde vertellen wat ik duurzaam doe. Nou, ik heb bijvoorbeeld ons hele huis stap voor stap aangepakt, een biodiverse tuin aangelegd en ik was al bijna 60 toen ik voor het eerst een nieuwe fiets kocht, daarvoor waren het altijd tweede handsen
Maar laat ik me eerst even voorstellen:
Mijn naam is Andre Nijboer. Ik woon tezamen met Ineke al 35 jaar aan de Hogeweg in Wijhe. We hebben twee zoons te weten Kyron en Robin. Ik kom oorspronkelijk uit Raalte (het oude tolhuisje aan de Wijheseweg), terwijl Ineke uit de Elshof zelf komt. In 1986 hadden we het geluk dat we een oud boerderijtje konden kopen. Het huis zelf stelde niet veel voor qua duurzaamheid. Zo zaten we in het begin op 3500 kuub gas terwijl we nu 1250 kuub gebruiken met veel meer woongenot
Twintig jaar gebouwd en verbouwd
In 1987 was er sinds lange tijd weer een elfstedentocht. Heel Nederland hartstikke blij. Wij ook. Totdat bleek dat het ijs twintig centimeter hoog aan de binnenkant van de ramen stond. Dan kom je toch aan het denken. Na drie jaar zijn we gestart met de eerste verbouwing. Uiteindelijk hebben we twintig jaar gebouwd en verbouwd. Het resultaat is er dan ook naar. We zijn nu heel tevreden met ons stulpje.
In 1986 stonden er meer dan zeshonderd coniferen op ons erf. Niet bepaald een diverse aanplant. Dat vond je ook terug in diversiteit van vogels en insecten rondom ons huis. In de loop van de jaren hebben we alle coniferen vervangen door struiken, bomen en planten welke hier in deze omgeving thuis horen. Ook hebben we wat land van de buren gekocht om ons erf te vergroten.
Biodiverse tuin
In 2016 overleed onze pony Daisy. Dan moet je overwegen wat te doen. Weer een pony voor 25 jaar of het erf omzetten in natuur. We hadden geluk. In 2016/17 hebben we meegedaan aan een ronde van de ‘groene en blauwe diensten’. Dit was toeval, maar wel een heel mooi toeval. Het is een stichting die er voor ijvert om in Overijssel, en dan met name Salland, de erven van boerderijen terug te brengen naar de jaren 60 van vorige eeuw. Dus links en rechts een beetje puin voor de salamanders en muizen, struwelen voor de vogels en knaagdieren, hoogstamfruitbomen, houtwallen en meidoornhagen. En natuurlijk mag een kikkerpoel niet ontbreken.
Dit hebben we allemaal aangelegd, net als veertien andere boerenerven in de omgeving van de Elshof.
Ervenregeling
In tussentijd was ik ook in Plaatselijk Belang Elshof beland. Al snel werd ik daar de voorzitter met een nieuw bestuur met veel energie. Dit leidde ertoe dat in 2020 we mee gingen doen met de ‘Ervenregeling’. Dit is een regeling die erven helpt om te zetten in kleine paradijsjes voor vogels en insecten. Ook hier deden uiteindelijk elf erven aan mee. Tezamen met de regeling uit 2016 hebben we nu als PB al bijna 230.000 euro aan subsidie binnen weten te halen. We hebben in de afgelopen vijf jaar een kleine 10.000 struiken en ongeveer 500 bomen geplant. Ook hebben we 15.000 vierkante meter grasland omgezet in akkerranden met kruiden en planten uit de omgeving.
Dit liep zo goed dat we nu een werkgroepje hebben opgezet om mensen te stimuleren akkerranden te gaan gebruiken.
Collectief zonnepanelen aangeschaft
We leven in een buurtschap waar nog veel gezamenlijk wordt gedaan. We hebben al gezamenlijk schotelantennes en bewakingscamera’s aangeschaft. Zo hebben we ook met tien buren voor 80.000 euro aan zonnepanelen gekocht met een mooie korting. De korting is mooi, maar uiteindelijk doe je het natuurlijk voor je kinderen en kleinkinderen, dat zij ook nog een toekomst hebben op onze planeet.
Ik had het lang niet in de gaten, maar achteraf denk ik dat ik bijna mijn hele leven al aan duurzaamheid doe. Niet zoals het altijd zou moeten, maar dat moet je leren. Hergebruik van materialen (vooral van hout), stekken van telkens van weer dezelfde vaste planten, kleding gebruiken thuis in de tuin totdat het echt niet meer kan. En altijd tweedehands fietsen gehad: in 2018 heb ik pas mijn eerste nieuwe fiets gekocht. Dat was wel een elektrische trouwens.
Alles in de grond
In al die twintig jaar van verbouwen al het bouwafval netjes gescheiden. Als je dan zo terugrekent wat je in de afgelopen jaren hebt gerecycled, dan zet je dat toch wel aan het denken hoeveel afval we met z’n allen produceren. Vooral het plastic. Vroeger werd alles in de grond gestopt. Dit kom ik nog regelmatig tegen in kleine hoeveelheden. Als ik bijvoorbeeld de groentetuin omspit, staat er altijd een emmertje bij, voor het afval dat ik tegenkom. Nu na 35 jaar is er bijna niets meer wat ik tegen kom. Daar ben ik heel blij mee.
Geen gif meer
Ook zijn we gestopt met het gebruik van gif. Dat heeft ertoe geleidt dat we nu onder andere veel mieren rondom het huis hebben. Deze trekken weer groene spechten aan. Prachtig om te zien als ze voor het huis zitten mieren te pikken. Intussen ben ik ook deelnemer in de app ‘Het groene hart van Salland’ welke voor groene initiatieven zorgt en/of stimuleert. Al met al verwacht ik dat we nog maar aan het begin staan van grote definitieve veranderingen in ons land qua duurzaamheid. Dit is niet voor iedereen prettig, maar ik merk in mijn omgeving dat er steeds meer mensen zich bewust van worden dat het moet. Het kan wat mij betreft niet snel genoeg gaan.
