Sinds de 7e eeuw voor Christus worden er tafels gebruikt in de westerse wereld. Van stenen plateau’s tot dat universele meubel op poten. Ik ken eigenlijk geen woonhuizen in Salland zonder tafels, jij wel? Als deze meubels eens konden praten zou je hele geschiedenissen kunnen herbeleven.
In mijn keuken staan twee tafels. Als je binnenkomt, zie je eerst mijn kloeke, meer dan 40 jaar oude roze grenen tafel staan. Wegdoen was nooit een optie, omdat de grootte van deze tafel zo heerlijk praktisch is. Zij is ook altijd zo gewoon gebleven, mijn rustieke boerentafel. Rechttoerechtaan. Als deze oude tafel kon spreken, zou zij vertellen over wijnproeverijtjes, kerstdiners, schildersessies, kinderverjaardagen. Van buiten eten met de hele familie tot baby’s verschonen. Het is een tafel waar een heel leven in zit met generaties in de leeftijden van 0 tot bijna 100.
Het kleine houten schilderstafeltje is veel ouder. Ik heb haar op de kop getikt bij een kringloopwinkel in Olst. Deze zaak werd toepasselijk “tweede kans” genoemd.
Deze kans kreeg dit meubeltje in mijn atelier. Als zij zou kunnen praten zou ze vertellen dat ze ooit een flexplek is geweest bij ons kerstdiner. M. knutselt samen met de kinderen jaarlijks een fantastisch kerstdiner in elkaar in het atelier/ de keuken. Dit had als gevolg dat hij met het schilderstafeltje steeds heen en weer moest “flexen”. Dan weer koken, dan weer mee eten. “Papa gaat aan de flexplek zitten”, riepen de kinderen op zo’n vredig moment, zo is hij er toch een beetje bij. Zo geschiedde…
Het tafeltje zou verhalen kunnen vertellen over verfpotten en kwasten, die bovenop haar werden gezet. Haar tafelblad zit inmiddels totaal onder de verfvlekken, dat maakt haar heel uniek en dierbaar.
Zie je mijn tafeltje op de foto? Ze is prachtig in haar eenvoud, dit vintage pronkstuk. Bij mij thuis heeft zij een mooie tweede kans gekregen. Zeg nu zelf; wie wil er nu geen tweede kans?
Website Proper Art