Annemiek van Laarhoven en Peter Pol wonen samen in Wijhe. Peter is een geboren en getogen Wijhenaar. In zijn jonge jaren was de afvalinzameling heel anders dan nu. “Ik kan me nog herinneren dat ieder huis in het buitengebied een kuil had gegraven waar afval in ging. Eens in de zoveel tijd werd het in brand gestoken. Later gingen de zinken vuilnisemmer en vuilniszak aan de straat en toen de containers werden ingevoerd, ging alles in één grote container. Wij produceerden vroeger als gezin elke week een volle grijze container afval. Nu hebben we nog maar één zak restafval per maand!”
Annemiek: “Vroeger waren we niet zo met het milieu en het scheiden van afval bezig maar het is ‘erin gegroeid’. Het begon met het scheiden van papier en glas. Later kwamen grofvuil, batterijen en lampen erbij. Zo ging het steeds verder. Op een gegeven moment kreeg je vaak een plastic tas bij de boodschappen en stapelde het thuis maar op. Ik besloot de gespaarde plastic zakken mee te nemen naar de boer, die hij dan weer gebruikte om de losse aardappelen en groenten in te verpakken. Zo had het toch een goede bestemming. Ik heb er dus toch wel bewust en onbewust over nagedacht. Nu gaat het eigenlijk vanzelf.”
Peter: “Door alle ontwikkelingen word je gestimuleerd om steeds beter te scheiden. De container werd eerst wekelijks geleegd, toen werd het veertien dagen en uiteindelijk een maand. En iedereen dacht dat ze dat niet zouden redden. Toen het plastic eruit ging, werd het makkelijker. Eerst was het alleen plastic, toen kwamen de drinkpakken erbij en daarna ook metaal. Zo blijft er steeds minder restafval over.”
“Wat ik best lastig vind”, gaat Annemiek verder, “is dat het niet helemaal duidelijk is wat er wel en niet in het PMD mag. De fabrikant van producten zou nog duidelijker een symbooltje op de verpakking kunnen zetten. Hoe makkelijker het wordt gemaakt, hoe beter mensen het afval willen scheiden. Ik zoek het zelf meestal wel op als ik het niet weet via Google of de website van ROVA. Ik maak er een sport van om zo min mogelijk restafval te hebben. Laatst kwam ik erachter dat lege waxinelichtjes bijvoorbeeld wel in het PMD mogen. Ik ben bewust en onbewust bezig met het afval scheiden. Wanneer ik bijvoorbeeld bij het oud papier een plasticfolie zie liggen, dan haal ik de folie ervan af. Wanneer wij een leeg drinkpak of blik weggooien, maken we het klein voordat dit in de container verdwijnt, gewoon een gewoonte.”
“Ik let ook goed op hoe ik het afval dat we produceren kan verminderen”, vervolgt Annemiek. “Bij de supermarkt gebruik ik de herbruikbare zakjes zodat ik geen plastic zakjes hoef te gebruiken. Gebruik ik toch een plastic zakje, dan haal ik thuis de groente of het fruit eruit en gebruik ik het als afvalzakje in de badkamer. Zo hergebruik ik het plastic meteen. Ik vind het heel goed dat je tegenwoordig moet betalen voor een plastic tasje. Ik denk altijd na of ik echt een zakje nodig heb of dat het anders kan. Je kunt zelf een tas meenemen of een doosje pakken. Een doos kunnen wij thuis weer gebruiken voor het oud papier. Zo heeft dat ook meteen weer een ander doel én goede bestemming.”
Win-winsituatie
“Ik kan het iedereen aanraden om het afval goed te scheiden”, zegt Annemiek enthousiast. “Het scheelt in je portemonnee, want elke zak restafval die je wegbrengt betaal je voor terwijl het ledigingen van je containers gratis is. Het afval in de containers kan weer worden gebruikt om nieuwe grondstoffen van te maken voor allerlei dingen, dus scheiden van afval is eigenlijk een win-winsituatie.”
Bijna iedereen kan een verschil maken op het gebied van afval scheiden.
Thuis, op het werk of in je omgeving. Waarin maak jij het verschil?
Heb jij een goede tip om gemakkelijker afval te scheiden of afval dat in het PMD thuishoort te herkennen?
En wil je deze tip graag delen met anderen? Stuur dan een mail naar communicatie@olst-wijhe.nl.
