Ik ben vast niet de eerste die het opvalt dat veel automobilisten lak hebben aan een flink aantal verkeersregels. De oorzaken van die lak kunnen vele zijn. Iedere verkeersdeelnemer heeft een geweldig argument klaar voor het waarom hij of zij zich op dat moment NIET aan de regels hoeft te houden: er kwam toch niemand aan, het was midden in de nacht, op deze kruising gebeurt nooit iets, iedereen had het toch zo ook wel kunnen zien… Als het misgaat ligt het nooit aan mij. Ik doe het allemaal prima, maar ja, er rijden nog zoveel minkukels rond die mij steeds maar in de weg zitten.
Voor sommige opmerkingen die je van achter een autoraam achterna geslingerd worden, doorgaans hooguit één of twee lettergrepen, hoef je alleen maar een les ‘Liplezen voor beginners’ gedaan te hebben. Wat er dan gezegd wordt is niet geschikt voor jeugdige lezertjes, dus dat zal ik niet opschrijven.
Andere opmerkingen krijg je alleen te horen als je bij zo’n medeburger met weinig geduld in de auto zit: “Ja, komt er nog wat van? Je mag hier tachtig hoor! Sukkelaar, ga je rijbewijs inleveren!” Enfin, ik heb laatst nieuwe schoenen gekocht waarin ik mijn kromme tenen fatsoenlijk kwijt kan.
Ik heb nog eens doorgedacht over het feit dat veel mensen chronisch harder rijden dan de honderd kilometers per uur die de aanslag op de natuur wat kleiner zouden maken. Ik kom tot twee redenen die dat gejakker kunnen verklaren: a) die mensen zijn te rijk, of b) ze kunnen niet klokkijken. Ik zal het uitleggen. Ze zijn te rijk is simpel rekenkundig na te gaan als je bedenkt dat je bij honderd kilometer per uur 25% zuiniger rijdt dan bij 130 km/u. Ook wanneer je 120 rijdt in plaats van 130 levert dat al 10% brandstofreductie op. Door méér dan de toegestane snelheid aan te houden vliegen de euro’s je uitlaat uit, maar kennelijk doet dat er niet toe. We zijn rijk genoeg om dat te kunnen, én willen, betalen.
Het andere argument dan: niet kunnen klokkijken. Als je dat niet kunt ga je chronisch te laat op pad en moét je dus wel te hard rijden om nog een beetje op tijd aan te komen. Als ik mijn cruise-control instel op 100 kilometer per uur, word ik links (en soms ook rechts!) ingehaald door mensen die te laat van huis zijn gegaan. De meeste dan, ik kan me ook goed voorstellen dat je met een patiënt op de achterbank wat meer gas geeft, dat moet dan maar. Of dat ze spontaan mee gaan doen met Herman van Veen: ‘opzij, opzij, opzij, wij hebben ongelofelijke haast…’ Klein adviesje voor de (aanstaande) automobilist: leer rekenen en ga op tijd van huis.
Daar dien je je eigen portemonnee mee en het milieu. Beide zijn de extra (?) reistijd wel waard.
Op de weg euro’s verspillen en in de supermarkt producten met 35% korting kopen omdat dat een dubbeltje winst oplevert 😉