De minister vroeg of we een tekst die we hem in de mond gelegd hadden, wat duidelijker wilden voorzien van het woord ‘satire’, om verwarring te voorkomen. Natuurlijk willen we dat. Als de minister dan ook de moeite wil nemen een paar vragen van ons te beantwoorden. Ben je gek, zo’n feest is het in onze parlementaire democratie niet.
De minister is belangrijk. Vindt de minister. De burger is dom en op afstand, al helemaal als die burger ergens aan de andere kant van IJssel woont.
Waar het over gaat: de christelijke minister van landbouw had tot twee keer toe zijn opdrachtgever De Tweede Kamer geschoffeerd in het dossier van het landbouwgif glyfosaat, de werkzame stof in roundup dat de velden geel kleurt en waarvan LTO tegen de boeren zegt dat ze het daarom maar snel onder moeten ploegen om gezeik te voorkomen.
De Tweede Kamer had de minister opgedragen in Europa tegen het gebruik ervan te stemmen. Adema weigerde dat doodleuk en tegen alle regels van de democratie in. Nu mag het gif weer voor tien jaar de velden op, terwijl wat je van parkinson krijgt in Frankrijk al een officieel erkende beroepsziekte is onder boeren die het achter de trekker uitspuiten, en ook terwijl verkoper Bayer in de VS al miljarden aan genoegdoening aftikt om rechtszaken te voorkomen met de vermoedelijk uitkomst van schade door schuld.
Zo’n optreden van een minister verklaart het stemgedrag van Nederland bij de afgelopen verkiezingen. Waarom zou je in godsnaam nog op een partij stemmen die zichzelf serieus noemt maar dat in de dagelijkse praktijk helemaal niet is? Politici verkwanselen – nu ook weer in het vormen van een nieuw kabinet – niet alleen alle krediet in de samenleving met hun stomme spelletjes, ze verkwanselen ook de kwaliteit van de samenleving en van het leven van honderdduizenden individuen. De schandalen van toeslagen en Groningen zijn zichtbaar. Maar de armoede waar politici de pak ‘m beet dertig procent minst verdienenden van Nederland in laten wegzakken die zie je niet. Daar zit de onzichtbare proteststemmer.
Wij hadden de minister nog zo geholpen, door hem een speech in de mond te leggen die hij beter had kunnen uitspreken. Die kun je hier lezen. Hij reageerde met het verzoek nadrukkelijker aan te geven dat het niet zijn woorden waren.
Dit zijn wat citaten:
We zijn hier op aarde als rentmeesters van wat God ons gegeven heeft. Ik ben door God uitverkoren landbouwminister te worden. We staan op een point of no return. Het roer moet radicaal om. We moeten herbouwen vanaf het fundament. Dat kost een boel geld. Maar niks doen wordt duurder. En we krijgen er zo enorm veel voor terug: een schoner milieu, een te behappen klimaatsverandering en veel gezonder voedsel. Als rechtschapen christen durf ik het hier op te nemen tegen de agro-industrie. Net als Jezus dat deed tegen de tollenaars.
Nou, dat vond de minister helemaal niet leuk. Dat vond hij erger dan zijn eigen optreden tegen alle regels van de democratie in.
Goedemiddag, liet hij zijn woordvoerder schrijven, dit is geen opinie, maar een satirisch stuk. Dat is natuurlijk prima, maar ik zou het op prijs stellen als u dit als zodanig wil aangeven door bijvoorbeeld column erboven te zetten of aan te geven dat het satire is en dat minister Adema niet echt wordt geciteerd. Nu roept het verwarring op bij lezers. Ik heb begrepen dat diverse lezers het niet begrijpen en denken dat het een redactioneel verslag is.
Die laatste zinnen zijn interessant. ‘Ik heb begrepen dat diverse lezers…’ is een zin die altijd klopt. “Ja maar zo heb ik het toch echt begrepen!” Je komt er altijd mee weg. Je kunt het dus ook altijd gebruiken. Maar feitelijk is het prietpraat. Zelfs áls je er een of twee gesproken hebt die het verwarrend vinden, kan dat aan die lezers liggen en niet aan het stuk. En in het geval van de minister schatten we verdraaiing van feiten hoog in.
Maar goed, we zijn de beroerdsen niet en hebben de gevraagde aanpassing (die er ook al in stond) toegevoerd. Met dit als tegenverzoek:
We begrijpen dat de minister heel voorzichtig opereert in zijn doen en laten, omdat hij als christen willens en wetens meewerkt aan de vergiftiging van bewoners van het platteland. Dan moet je – vooral kort voor de verkiezingen – wel een beetje laag vliegen om niet op de radar te komen.
In ruil voor onze aanpassing willen we wel graag een reactie van de minister op deze vragen:
– waarom heeft hij blanco gestemd, terwijl zijn opdrachtgever De Tweede Kamer van hem eiste dat hij tegen glyfosaat stemde?
– dus ook: hoe staat de minister tegenover democratie?
– hoe verhoudt landbouwgif zich ten opzichte van christen zijn?
– wat vindt de minister van het standpunt dat je bij twijfel niet moet inhalen, dus ook bij twijfel over landbouwgif beter het gif kunt verbieden?
– zou de minister ook in willen gaan over hoe hij zijn handelen aan zijn kleinkinderen gaat uitleggen?
Zijn antwoord?
Ik verwijs je voor je vragen graag naar de Kamerbrief met bijlage die na de stemming over glyfosaat is verstuurd naar de Tweede Kamer:
Nou, daar staan de antwoorden op onze vragen dus niet in. Of, zoals we dat hier in Salland zeggen: jullie doar in Salland kunt een dikk’n krieng.
