Tot en met 30 september blijf ik mijn Sallandse vlindertrajecten monitoren en in oktober maak ik de balans op. Om het een beetje spannend te houden voor mijzelf, kijk ik een heel vlinderseizoen niet naar de resultaten van het jaar ervoor. Toch zitten er dit jaar een paar opvallende uitschieters bij – daar hoef ik de monitoringdata van 2021 niet voor bij te halen – waar het gunstige lenteweer voor een groot deel verantwoordelijk voor is.
Maar ook het (aangepaste) maaibeleid dat door gemeentes, rijkswaterstaat en waterschap op talloze locaties is toegepast, is van niet te onderschatten invloed op het aantal waarnemingen.
De Sallandse Vlinderfotograaf maakt deze rubriek voor Stichting Salland Zoem
Eén van de vlindersoorten die het dit jaar fantastisch doet in Raalte, is het Icarusblauwtje. Vooral de derde generatie die nu vliegt is heel talrijk, wat voornamelijk te danken is aan de uiterst gunstige zomer, waar ook het iets minder algemeen voorkomende Bruin Blauwtje van heeft geprofiteerd.
Het aantal Icarusblauwtjes dat ik tot nu toe heb geteld op mijn vlindertraject in de Franciscushof, geeft het effect van de warme zomer duidelijk weer. In de periode maart t/m juni telde ik ‘slechts’ 24 exemplaren, terwijl ik daar van juli tot nu, al 254 exemplaren heb geteld. En ondanks dat het een vrij lange route is, namelijk 1200 meter, vind ik het toch een uitzonderlijk hoog aantal. Maar ook de zeer gunstige habitat levert hier een grote bijdrage aan en dat is onder meer te danken aan het groenbeheer dat daar door de gemeente Raalte wordt toegepast. Ook het enorme braakliggend terrein aan de rand van de wijk blijkt een uiterst geschikte leefomgeving voor het Icarusblauwtje.
Op de foto boven het artikel staat een Icarusblauwtje mannetje, die ik vorige week zondag fotografeerde. Overigens wel op een heel ander vlindertraject, namelijk bij Aver Heino. Je kunt deze vlindersoort aantreffen van begin mei tot eind september in maximaal drie generaties. Kleine klaver, rolklaver en hopklaver dienen als zijn voornaamste waardplant.
