Luttenberger Tim Lammers schrijft ons uit Canada

Door Tim Lammers

Cultuurverschillen

Deze keer zal ik het hebben over de cultuurverschillen tussen Nederland en Canada. Er zijn wel wat cultuurverschillen, ik zal er een paar uithalen die mij opvielen en die een impact hadden op mijn leven. Het eerste wat mij opviel is dat je bij ieder huis je de schoenen uit moet doen bij het binnenkomen. Dat heeft 2 redenen: het houdt je huis beter schoon en het voelt meer dat je welkom bent bij degene bij wie je thuis komt. Als dit een cultuur dingetje in Nederland was had dit mijn moeder heel wat schoonmaak uurtjes bespaard. ” Tim doe die schoe’n noe is uut ik heb net stofzuugd enne dwelt” dit is wat ik vaak te horen heb gekregen wanneer ik thuis kwam.

Rustiger leven

Canadezen leven over het algemeen een vrij rustig leven als je het vergelijkt met Nederland. Ik vergelijk het met een versnellingsbak: Nederlanders leven altijd in de 5de versnelling dus alles moet snel en gehaast gebeuren. Canadezen leven in de 3de versnelling: voor bijna alles wordt rustig de tijd genomen en wat vandaag  niet af is komt morgen wel.

Pig roast toen mijn ouders, broertje en zijn vriendin op bezoek waren

IJsvissen is iets wat ik ook graag doe. 

Het laatste cultuurverschil heeft mijn leven compleet veranderd: Canadezen zijn niet zo direct als wij gewend zijn in Nederland. Daar kon ik niet goed mee omgaan. In Nederland was ik een ongeleid projectiel, ik kon geen seconde stil zitten. Als er iets te vieren was wou ik erbij zijn om maar niets te missen en ik flapte er alles uit wat in me opkwam. Zonder benul wat daar de gevolgen van zouden kunnen zijn. Mijn ouders en vrienden hebben mij vaak aangesproken op mijn gedrag. Ik ging daar laconiek mee om en ik besefte niet dat mijn gedrag soms niet altijd even leuk was. “Ik ben Tim en iedereen moet mij maar accepteren hoe ik ben”, zo keek ik daarnaar. Als ik op het werk wat vergat of verkeerd had gedaan en mijn collega’s probeerden dat uit te  leggen drong dat niet tot mij door en ik bleef steeds dezelfde fouten maken. Als mijn baas (Jeroen) in de stal kwam moest hij mij op een directe manier aanspreken, anders vergat ik wat ik fout had gedaan. Zelfs toen had ik soms totaal geen idee wat ik nou eigenlijk fout had gedaan. Als hij mij daar op aansprak kwam ik met het  excuus  ” Ik ben Tim en iedereen moet mij maar accepteren hoe ik ben”

Samenwonen

Ik woonde samen met Kevin. Kevin is iemand die overal goed overzicht over had en had alles op tijd regelde. Ik was totaal het omgekeerde, alles op het laatste aan laten komen en soms ook nog eens half werk afleveren. Soms was ik wel eens jaloers op Kevin en heb me wel eens afgevraagd waarom het bij hem allemaal zo makkelijk ging, bij mij duurde het allemaal veel langer. Kevin heeft mij ook erg geholpen om op mezelf te wonen. Wat voor een ander heel normaal is daar had ik altijd moeite mee. Bijvoorbeeld met het huis schoonmaken of de afwas doen. Ik liet  dat altijd op het laatste aankomen of ik vergat het compleet en zag niet dat het gedaan moest worden. Toen Kevin vertrok kwam de man met de hamer. Het ging een tijdje niet zo goed met mij, al had ik dat zelf niet door. Ik sukkelde een beetje aan met mijn werk, concentratie was helemaal weg en het was erg moeilijk om te focussen. In het huis was het soms ook een bende. Het was niet zozeer dat ik het niet wilde doen of er lak aan had want ik zag niet dat het een bende was. Als Jeroen of mijn vrienden me daar op aanspraken schaamde ik me en had een soort schuldgevoel. Als ze weer vertrokken begon ik gelijk schoon te maken en kwam het goed. Vaak heb ik me afgevraagd waarom er eerst wat tegen me gezegd moest worden voordat ik het doorhad dat het ook echt gedaan moest worden.

Na de verhuizing

Eenmaal in Morden ging het een stuk beter. Maar nog steeds kwamen dezelfde problemen naar boven. Als mijn collega mij drie taken gaf was ik bezig met de eerste, dacht ik al aan de tweede en mijn derde taak was ik dan ondertussen vergeten. Soms werd ik ook boos op mijn collega’s omdat ik dacht dat alles goed was gegaan. Maar toch waren er dingen die half af waren of vergeten en het kon toch niet mijn schuld zijn. Op een gegeven moment kregen wij een collega die weinig ervaring had met varkens. Wat mij gelijk opviel is dat bij haar alles veel sneller en makkelijker ging terwijl ik er al een aantal jaren werkte. Op dat moment pas kwam ik erachter dat er iets met mij aan de hand was. De man met de hamer kwam nog een keer langs maar dit keer met een mokerslag. Het werd tijd dat ik aan mezelf ging werken.

ADHD

Na een een gesprek met Jeroen en de manager heb ik besloten om naar de dokter te gaan om voor mezelf erachter te komen waar mijn gedrag vandaan kwam. Met gesprekken en onderzoeken bleek al snel dat ik ADHD had. Toen die uitslag bekend werd ging er een totaal nieuwe wereld voor mij open. Het werd eindelijk duidelijk waar mijn gedrag vandaan kwam. Alle puzzelstukjes vielen langzaam op zijn plek. Ook werd voor mij snel duidelijk dat ” Ik ben Tim en iedereen moet mij maar accepteren zoals ik ben” altijd een compleet verkeerde instelling is geweest en ik begreep dat het soms niet leuk was om met mij te werken, hoe vrolijk ik ook was. Het gaat nu vele malen beter. Mijn werk gaat nu beter als ooit tevoren en mijn privéleven is ook veranderd. Hierbij wil ik Kevin en Jeroen een groot compliment geven zij hebben altijd 100% achter mij gestaan. Tot op de dag van vandaag doet Jeroen dat nog steeds en motiveert mij altijd om meer uit mijzelf te halen. Het was voor Kevin en Jeroen ook niet altijd makkelijk met mij te moeten omgaan.

Geen zelfmedelijden

Met dit stuk vraag ik niet om zelfmedelijden of begrip en ik wil echt duidelijk maken dat ik mijn ADHD niet als excuus gebruik om mijn gedrag goed te praten. Wat ik wil aangeven is dat het absoluut niet altijd leuk is om in het buitenland te wonen. Iedereen worstelt wel eens met zichzelf of je nu in Canada woont of in Nederland. Voor mij  is de reis naar Canada de beste keuze die ik ooit heb gemaakt omdat ik er bijna zeker van ben dat ik dit in Nederland nooit had bereikt

Afsluiting

Voordat ik afsluit met dit stuk wil ik jullie 3 lessen meegeven over wat ik daar heb geleerd van deze ervaring:

1. Als je in een onaangename situatie komt kijk dan eerst in de spiegel en denk na wat jouw aandeel is in die situatie en wat ga jij eraan doen om die situatie beter te maken in plaats van het naar iemand anders toe te schuiven.

2. Ik moest afleren om overal een excuus voor te verzinnen. Bijvoorbeeld het huishouden. Je verlaat dingen alleen maar en vroeg of laat kom je jezelf toch wel tegen en moet alles een keer gebeuren. Voor mijn werk geldt hetzelfde: ik moest eerst nadenken wat mijn rol wat in die situatie en wat ik beter moet doen de volgende keer, in plaats van in de verdediging te schieten.

3. Als je in onaangename situaties komt, hoe erg die soms kunnen zijn, is er altijd licht aan de einde van de tunnel. Het is jouw verantwoordelijkheid  hoe je met deze situatie omgaat en hoe je het beter voor jezelf maakt. Sluit jezelf niet op in je slaapkamer en negeer alles wat om je heen gebeurt. Eet je elke dag niet vol met chips en haat de hele wereld omdat jij in een onaangename situatie bent terecht gekomen. En wees vooral niet boos op de omgeving die probeert te helpen. Kom niet met het excuus ” Jullie snappen het toch niet”  of je komt in een negatieve cirkel waarin niemand je zal snappen alleen jij. Ze proberen je echt alleen maar te helpen

Gebruik je verdriet, boosheid en negatieve energie om een betere versie van jezelf te worden. Ga naar de sportschool, ga boeken lezen die je interesseren, vraag je baas wat te doen om een hogere functie te krijgen, etc. Uit ervaring kan ik zeggen dat dat een heel fijn en voldaan gevoel geeft als je die emotie gebruikt om beter te worden. Het is aan jou wanneer jij de eerste stap zet!

Tot de volgende keer

Tim Lammers